Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Nerea schoonste van u ghebueren. p. 106.
MY is volkomen macht gegeven
In Hemel en in Aerde mee.
Gaet heen, en leert dan all' die leven,
Van d' eerste tot de laetste stee.
Gaet heen, etc.
Hen doopend' in den naem des Vaders,
Des Soons, en ooc des heyligs Geest.
Hen leerende te wesen daders,
Van mijn geboden minst en meest.
Hen leerende, etc.
Des sal ick weer met u-luy wesen,
Van nu tot dat de wereld staet.
| |
[pagina 238]
| |
O Heer, uw' goedheyd zy gepresen.
O Heer, uw' macht en heeft geen maet.
O Heer, etc.
O rijckdom! o verborge schatten,
Van 't wesen Godts! wie reyckter aen!
Geen schepsel kan sijn' wegen vatten;
Geen maecksel kan sijn sin verstaen.
Geen schepsel, etc.
Heer! Heylig, Heylig, heylig weder;
Heer! Heylig sijt ghy sonder endt.
Wy buygen u de hoofden neder;
Gelijck als Seraph is gewent.
Wy buygen, etc.
Ghy gaeft 't begin, o God, o Vader!
Soo aen uw' Soon als aen uw' Geest,
Die even wel altijdt te gader,
Voor d' eeuwen zijn by u gheweest.
Die even, etc.
Voor d' eeuwen, en voor alle stonden,
Ja daer en werdt de minste nu,
In daed of deucken niet gevonden,
Of sy en waren nevens u.
In daed, etc.
Al even goed, al even machtigh,
Al even oud, al even wijs,
Al even heyligh, en waerachtigh,
Van eenen lof, van eene prijs.
Al even, etc.
Buygt u vernuft, neygt uw' memory,
O mensch! voor sulcken Majesteyt;
| |
[pagina 239]
| |
Op dat ghy van sijn groote glory,
Niet in de wind en werd verspreyt.
Op dat, etc.
Waer heen met uw' verwaende pennen,
O opgeblasen Zwingliaen!
Of laet nu 't Sacrament te schennen,
Of houdt het met den Arriaen.
Of laet, etc.
Wat reden hebt ghy dus te slijpen
U plomp verstant op Christus disch!
Terwijl ghy niet en kondt begrijpen
Hoe eenen Godt drievuldigh is.
Terwijl, etc.
Begrijpt dat eerst, en komt dan verder
Bevraghen: hoe dat voor sijn doot,
Ons laten kond' den goeden Herder,
Sijn lichaem onder schijn van broot?
Ons laten, etc.
G' en soeckt maer knoopen in de biesen;
G' en kunt toch geen van tween verstaen.
Maer dit's uw' aerd; de Ketters kiesen
Het een, en laten 't ander staen.
Maer dit 's, etc.
Heer! laet ons nimmermeer bedroghen
Toch werden door hovaerdigheyt;
Maer gunt, dat wy u grootheydt moghen
| |
[pagina 240]
| |
Behagen, door ootmoedigheyt.
Maer gunt, etc.
Eer, glori, lof zy Godt almachtigh,
Die eenigh en drievuldigh is.
Des zy hy weer den mensch gedachtigh,
Die breykel en ellendigh is.
Des zy, etc.
|
|