Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 231]
| |
Op de wijse: Conditor alme siderum, &c. pag. 1. Ofte: Veni creator Spiritus, pag. 211. Ofte: Verbum supernum, &c. pag. 145.
GOdt die Drievuldigh zijt, en een,
U goedheydt is voor al 't begin,
Dat door u wesen oyt verscheen:
Maer hoe? en vat geen menschen sin.
Ghy zijt mildt, heyligh, ende sterck,
U eert met vreughd al 's Hemels hof,
U gheeft het driederhande werck
Des wereldts, oock geduerigh lof.
O Vader ongebooren Godt,
O eeuwigh Godts ghebooren Soon,
O Geest van beyder liefden slot,
Baend ons den wegh tot uwen throon.
Aensiet, o goedertieren Heer,
Den noodt van ons verdorven hert,
Voor-komt en helpt ons menschen teer,
Geneest wat onse zielen smert.
O Godt, wy suchten vroegh en laet
Tot u, met weenen en gheklagh,
Op dat ghy ons hier komt te baet,
En doet u dienen nacht en dagh.
O Heer van hooghe Majesteyt,
Wilt ons voorkomen in de deught:
| |
[pagina 232]
| |
Uw' Wet hebt ghy ons op-gheleydt,
Tot die maeckt wacker onse jeughdt.
O Godt van wijsheydt ende raedt,
Wie kan begrijpen u verstandt?
Van u wy dwalen vroegh en laet,
't En zy dat ghy ons reyckt de handt.
Verlicht ons dan o Hemels licht,
Tot strijt versterct ons swack gemoet:
Verdrijft uyt ons al wat ontsticht.
Naer u bevel ons leven doet.
U Godt zy lof, prijs, eer en danck,
Die uw' Belijders al ghelijck
Versterckt hier in dit leven kranck,
En namaels geeft een eeuwigh rijck.
|
|