Logo DBNL
Den lust-hof der Christelycke leeringhe (1622)

Den lust-hof der Christelycke leeringhe

(1622)–Benedictus van Haeften–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


illustratie

Van het laetste oordeel Godts.

Op de wijse:
Menschen ghierigh van aerde.
Non ceruus ad fluenta. pag. 353.

 
STelt noyt uyt uw' ghedachten
 
Godts oordeel strangh en fel,
 
Dat u staet te verwachten;
 
Soo sult ghy leven wel:
 
Peyst hoe dat al' die leven
 
Ten oordeel sullen staen,
 
Om rekeningh' te gheven
 
Van dat s'hebben bedreven:
 
Niet sal-men over slaen.
 
 
 
Och! hoe benaut moet treden
 
Een' siel, die van hier scheydt,
 
En gaet in d'eeuwigheden,
 
Daer niemandt haer gheleydt!
 
Maer moet haer gaen verthoonen
 
Voor Godts vier-schaere strangh':
 
Niemandt sal haer verschoonen:
 
Haer' wercken sal-men loonen.
 
Sy mach wel wesen bangh'.
 
 
 
Als sy den Soon des menschen
 
Siet komen in sijn' macht;+
 
Is sy niet reyn, sal wenschen:
 
Och! waer ick toch versmacht!+
 
Och! waer ick noyt gheboren,
 
Die nu stae bloot en naeckt,
 
Daer al' Godts Wtverkoren
 
Sien al wat ick te voren
 
In 'tleven heb ghemaeckt!
 
+Den duyvel sal daer veerdigh
 
De saecke maecken swaer,
 
En segghen: Godt Rechtveerdigh,
 
Gheeft vonnis openbaer:
 
Den mensch siet en sijn' wercken:
 
Dit's mijn ghetrouwen vriendt,
 
Op u wou' hy niet mercken,
 
Noch op 'tghebodt der Kercken.
 
Gheeft hem dat hy verdiendt.
 
 
 
+Den Rechter sal dan spreken:
 
Wat hebt ghy mensch ghedaen?
 
Wat heeft in my ghebleken,
 
Dat ghy my soudt af-gaen?
 
Ick heb u siel en reden
 
Ghegheven, kost, en kleer,
 
Tijdt, en ghesonde leden;
 
Dat ghy die soudt besteden
 
Tot mijnen dienst en eer'.
 
 
 
Voor u ben ick ghebonden,
 
Bespoghen, en begheckt,
 
Mismaeckt door 'tbloed en wonden,
 
En aen 'tkruys uyt-ghereckt:
 
Gheeft reden nu van desen,
 
Hoe ghy't al hebt bestaedt:
 
Al wat ick heb bewesen,
 
Sal tot u vonnis wesen;
 
Want ghy my hebt versmaedt.
 
 
 
Wat sal de siel dan segghen?
 
Helaes! daer is toch niet
 
Dat sy kan weder-legghen:
 
Want sy voor ooghen siet
 
Dat het klaer staet beschreven
 
In haer hert', en ghemoedt.
 
Dus sal den Rechter gheven
 
(O wee! sy mach wel beven!)
 
Dit oordeel recht en goet:
 
Gaet ghy vermaledijde, +
 
Onsaligh', boose siel,
 
Van my: gaet hier ter sijde
 
In den verdoemden wiel:
 
Vertreckt met grooter schanden
 
In't eeuwigh helsche vyer;
 
Daer ghy sult altijdt branden+
 
Met krijselingh' der tanden,
 
En jammerlijck ghetier.
 
 
 
Maer die rijck zijn van deughden,
 
Die hooren lieffelijck:
 
Komt in des Heeren vreughden,+
 
Besit mijns Vaders rijck.
 
Laet ons die vreughden rapen
 
Hier naer, bermhertigh Godt:
 
Wilt ons, als goede knapen,
 
Dan stellen by de schapen,
 
En gheven 'teeuwigh lot.
 
Wilt ghy een oordeel soet
 
Van Christo eens ontfanghen?
 
Doet nu oprechte boet,
 
En wilt de deughd aenhanghen.

Vorige Volgende