Den lust-hof der Christelycke leeringhe(1622)–Benedictus van Haeften– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 336] [p. 336] [pagina 337] [p. 337] Om eene voorsichtighe ende salighe ure des doodts te verkrijghen. Op de wijse: Iesu dulcis memoria. Conditor alme syderum. HOe haest is't hier met ons ghedaen! Hoe haest komt ons de doodt bestaen! Eer men wel proeft het leven soet, Komt s'onvoorsiens ons te ghemoet. Maer maeckt, o Godt, o Heere groot', Heer' van het leven ende doodt, Die door uw' doodt de doodt ombracht, Dat sy my niet komt onverwacht. Maeckt dat sy my vindt wel bereydt, Wel toe-gherust ter saligheydt; Niet slapende, maer waeckende, En tot u, Schepper, haeckende. Met Enghelen beset my dan, Dat my gheen quaedt beletten kan: Dat sy my troosten in de pijn, En mijn' vroome voor-vechters zijn. Wanneer my, Godt, begheven sal Mijn leven, en de wereldt al'; Komt dan, mijn' hoop', mijn helper zijt, Helpt my in mijnen laetsten strijdt. Maeckt my dan in 'tgheloove vast: Van schuldt en pijn mijn' siel ontlast: Verleent hoop' ende liefd' oprecht', En oock mijn laetste kerck-gherecht. O Iesv, daer ick op betrouw', Laet my niet sonder goedt berouw, Oft sonder Biechte gaen van hier: Beschermt my van het helsche vyer. Met u vleesch ende bloedt my spijst: Mijn' siel den wegh des hemels wijst; Doet haer ghesuyvert, net, en schoon, Rasch komen in des hemels throon. Vorige Volgende