Logo DBNL
Den lust-hof der Christelycke leeringhe (1622)

Den lust-hof der Christelycke leeringhe

(1622)–Benedictus van Haeften–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


illustratie

Klacht-lied ons Heeren Iesv Christi, hanghende aen 'tKruys, over de ondanckbaerheyd der menschen.

Op de wijse:
1. Ick wil my gaen vermeyden.
2. Waer dat ick my wend' of keere.
3. In Bethlem transeamus. Pag. 41.

 
SIet mensch', en heft op u ooghen,
 
Aenmerckt eens mijn lijden groot;
 
Hoe kan u hert' dat ghedooghen,
 
Dat ick hier hangh' naeckt en bloot?
 
Daer ick ben den Schepper almachtigh,
 
V Heer', en Godt,
 
Voor u bespot;
 
Hoe en zijt ghy dit niet ghedachtigh?
 
 
 
Ick heb u selfs al mijn leven,
 
O verdoolde Schaep, ghesocht:
 
Mijn' siel heb ick oock ghegheven,
 
Peyst hoe dier ghy zijt ghekocht.+
 
Vande Joden ben ick ghevanghen,
 
Men bondt my stijf,
 
En smeet op 'tlijf,
 
En aen't kruys werd' ick noch ghehanghen.
 
 
 
Tot de Rechters sy my leyden,+
 
Ghelijck eenen dief seer quaed,
 
Het Kruys sy voor my bereyden,
 
En riepen al' voor den Raed:
 
Neemt wech, neemt doch wech, en kruyst desen.+
 
Een moordenaer+
 
Verlostmen daer,
 
En het leven dat werdt verwesen.
 
+Ghegheesselt en oock bespoghen
 
Ben ick den gheheelen nacht,
 
Mijn hayr sy vreeselijck toghen,
 
Als een sot werd' ick veracht,
 
Al schimpende sy my doen eerden;
 
En als sy bly,
 
+Berispten my,
 
Mijn aensicht ick noyt af en keerden.
 
 
 
De doodt en was ick niet schuldigh
 
Die'k voor u quam nemen aen:
 
Maer u sonden menighvuldigh
 
Die hebben my dit ghedaen:
 
Als doen hebb' ick al stil ghesweghen:
 
+Een doorne kroon
 
Droegh' ick, Godts Soon.
 
Waerom kan u dit niet beweghen?
 
 
 
+Aen het Kruys werd' ick gheslaghen:
 
Hier hangh' ick, siet, heel doorwondt:
 
O mensch! van u mach ick klaghen,
 
Dat ghy dit niet eens door-grondt:
 
Want 'tgaet u seer weynigh ter herten;
 
Gheen' danckbaerheyd
 
Werdt my gheseyd,
 
Voor alle mijn' wonden en smerten.
 
 
 
Al is't dat het my doet seere,
 
Dat ick hier hangh' uytghereckt;
 
Nochtans ick beklaghe meere
 
Dat ghy, soo 'tschijnt, daer me gheckt:
 
+Want, seght eens ondanckbaere menschen,
 
Wat mocht u Heer
 
V noch doen meer?
 
Wat ghebreeckter noch aen u wenschen?
 
 
 
Hoe kan eenen mensch niet weenen?
 
Hoe mach hy soo zijn verherdt?
 
In mijn' doodt borsten de steenen,
 
Die Sonn' oock verduystert werdt,+
 
Die dooden uyt d'aerde verresen:
 
Wat mach't dan zijn
 
Dat all' mijn pijn
 
Den mensche soo kleyn schijnt te wesen?
 
 
 
Ick soude't noch al vergheten,
 
Waer't dat ghy my kenden niet;
 
Maer nu ghy seer wel kunt weten,
 
Soo vermeerdert mijn verdriet:
 
Ick roepe tot u, wilt het hooren,
 
Keert u tot my,
 
Die voor u ly':
 
Laet mijn bloedt toch niet gaen verlooren.

Vorige Volgende