De heyr-baene des cruys
(1672)–Benedictus van Haeften–
Auteursrechtvrij
[pagina 258]
| |
Op de stemme: Ie voy tout en la nuict.Ad Majorem Dei, Deiparae, Sanctique P. N. Brunonis gloriam. 1.
ICk groet u Heyligh Cruys,
V plant ick in mijn huys,
Waer aen dat stierff den alderhoogsten Heer;
Met re'en ghy weerdig zijt de grootste eer:
O doodt-bed van den AL!
Alhier gheboren arm in eenen stal,
Op dat den mensch niet gaet verloren,
Heeft hy met sijn bloedt
V t'eenemael besproet.
2. Ghy droeght Godt, en als mensch
Volbroght ghy s'menschen wensch;
Iae voor ons al gaf willigh hem ter doodt,
V bidt hy dan om lavenis in noodt:
Aen u, ô Heyligh Cruys!
Soo is geslaghen met een groot gedruys
Dat soete Lam in't best sijns daghen,
Heel doorscheurt, bespot,
Ghekroont als eenen sot.
3. Daer is, ô weerdigh Cruys!
De heele reden t'huys:
| |
[pagina 259]
| |
De rechte oorsaeck van u schoonigheyt
Versachten komt des Cruycen straffigheyt,
De doodt maeckt ghy ons soet,
Wat kan dan schaden een oprecht gemoedt?
Dat met veel pijnen is beladen:
Want sijn smert, en ly
Die brenght hem blijdtschap by.
4. O Cruys! ghy zijt den dranck,
Den aenghenaemen ranck
Des hemels, ende aldergrootste vreught
Die noyt een mensch bequam in sijne jeugt:
Ick acht het voor een Cruys
Geen Cruys te vinden in mijn cell' oft cluys
Sent my dan Cruycen welbeminde:
Want het rijckt de Croon
Der Goddelijcken loon.
5. Ghy zijt den waeren strijdt
Van onse saligheydt,
Den wegh die naer veel moeyten, ende pijn
Ons brenght tot laevens Godts medecijn:
Mijn Bruydt weest dan gegroet,
Ick u omhelse, siet wat liefde doet!
Met lauwers, ende groene else
V bekroonen sal:
Behoedt my voor den val.
|
|