Corpus van Middelnederlandse teksten. Reeks II. Literaire handschriften. II-6. Sinte Lutgart, Sinte Kerstine, Nederrijns moraalboek
(1987)–Maurits Gysseling, W. Pijnenburg– Auteursrechtelijk beschermd[10] wie dat si een stimme hoerde die seide. / et es mi een welde te sine met den kinderen der minscenGa naar voetnootyl)
EeensGa naar voetnootym) daeghs alsi haer had gekeert
ter wantwertGa naar voetnootyn) als ons distorieleert
35[regelnummer]
om dat si daer woude contempleren //
Ga naar margenoot+ quam daer te hare de stimme ons heren
Ga naar margenoot+ daert een geestelec nonne toe hoerde
ende seide toet haer de sůete woerde.
Et es welde te sine mi
40[regelnummer]
metter minschen kindren, daer bi
| |
[pagina 87]
| |
soen eest geen wonder dat god gern es
Ga naar margenoot+ met gůeden lieden dies sijt gewes.
Sinte augustijn die meester wise
gelijct de heilege ziele den paradise.
5[regelnummer]
ende wel te rechte, want doend de uader
in den woerde maecte al gader
Ga naar margenoot+ hemelrijc ende ertrike so sprac hi een waert
ende et was gemaect ter vaert.
maer doen hi den minsche soude hermaken
10[regelnummer]
om de sundelike saken
daer en bracht hadde adam toe
Ga naar margenoot+ deus here god uan hemelrike ende hoe
mocht yman di leeft vertellen wie grote
pine, de gods sone al tote
15[regelnummer]
der lasterleker doed doen leed
ende noch te lidene weer ghereed //
eer hine liet sternen euweleke.
die onste uergoud gode na har macht
20[regelnummer]
sinte lutgard want dach ende nacht
pijnde si hare als ict versta
Ga naar margenoot+ hoe si sier pinen mocht uolgen na
Dat deed si also uolcomeleke
als ic van ymanne vinde waerleke
25[regelnummer]
daer om salmen de bruet ons heren
met groten rechte werdegen ende eren.
|
|