Raj Powpi

[p. 9]

Hoofdstuk III
Nanga Makandra

Zoals afgesproken kwamen de volgende avond precies om zeven uur alle leden van de verschillende werkgroepen bij elkaar met het bestuur van de pas opgerichte vereniging NANGA MAKANDRA.

Bij deze gelegenheid werd het bestuur aangevuld met nog een aantal leden waaronder Mathura, Kaykusi, Céry en Sophie.

Nadat de leden van alle werkgroepen de eed van trouw hadden afgelegd, hield Powpi zijn eerste speech als leider van NANGA MAKANDRA. Hij sprak: ‘Vrienden, het werk dat wij op ons genomen hebben is geen gemakkelijk karwei. Van elkeen zal een zeer grote inzet worden verwacht. De tijd van alleen praten over de problemen van het land is voorbij.

Vanaf morgen breekt de tijd aan om wat wij in de afgelopen jaren geleerd hebben in de praktijk te brengen. Verwacht niet dat het makkelijk zal gaan. Voor ons allen zal een nieuwe school beginnen. De school van “ons volk beter leren kennen en nagaan hoe wij ons volk kunnen dienen.”

Ons land Sra is door de eeuwen heen onvoldoende ontwikkeld geworden.

Wij leven niet met elkaar, maar naast elkaar.

Wij zullen ook hier het voorbeeld moeten geven door onze eigen stamgenoten niet voor te trekken.

Broeders en zusters, er breekt een nieuwe tijd aan.

Een nieuwe tijd voor ons allemaal en in het bijzonder voor ons land Sra.

Wij van de leiding zullen zo goed mogelijk het kontakt met allen in het veld onderhouden, en jullie op je beurt zullen alle problemen en suksessen zo gauw mogelijk aan ons moeten doorspelen. Vrienden over problemen gesproken. Eén van onze grootste problemen is, dat wij als jonge organisatie geen geld hebben. Het betekent dat wij zelf ons dagelijks brood zullen moeten verdienen, en tegelijkertijd kijken hoe wij onze eigen verenigingskas kunnen versterken.

Onze werkwijze moet zijn, ons zelf op langere termijn overbodig te maken.

[p. 10]

Omdat wij ons volk tot voorbeeld zullen moeten zijn, moeten wij overal herkenbaar zijn.

Wij stellen daarom aan jullie voor, om als kleding van NANGA MAKANDRA broek en hemd aan te nemen, zoals wij van het bestuur aan hebben.

Vrienden ik wens jullie sukses.’

‘Lang leve NANGA MAKANDRA, lang leve Powpi’, werd er geroepen.

Na deze avond was het zware werk begonnen. De leden wisten wat hen te wachten stond.

In het land Sra sprak een ieder zijn bewondering uit over de moedige kinderen van het land die op hun manier probeerden de problemen tot een oplossing te brengen.

De eerste jaren van de organisatie NANGA MAKANDRA waren niet de makkelijkste.

In de eerste plaats was het nieuw voor de meeste leden om zwaar werk te verrichten.

Velen hadden niet geweten waaraan ze begonnen, toen zij zich opgaven voor de werkgroep om boeren te leren samenwerken. Om boeren te leren hoe ze meer padi per hektare land konden krijgen.

Immers deze boeren hadden altijd op een bepaalde manier padi gezaaid en het land bewerkt. Verder hadden ze nooit geleerd om echt samen te werken. Maar onder leiding van Powpi, Hemmend en de anderen gingen de mensen van NANGA MAKANDRA toch door.

Het duurde niet lang of iedereen in het land Sra kende de jongens en meisjes van de organisatie NANGA MAKANDRA.

Ze hadden ten minste één keer in hun leven van de grote studentenleider Powpi gehoord.

Gedurende drie achtereenvolgende jaren werden Powpi en Hemmend opnieuw gekozen om aan de organisatie NANGA MAKANDRA leiding te geven.

Elk jaar was het bestuur aangevuld met nieuwe leden.

De oud-bestuursleden, waaronder de mensen van het eerste uur, waren naar andere gebieden gegaan om ook daar hun krachten te geven.