Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 17

[p. 337]

1729A. 1632 januari 14. Aan N.N.¹

1 Gedrukt in Brandt-Cattenb., Leven I, p. 436.

Dit waren de innerlijke inzichten die De Groot van het tekenen en inleveren des voorgaenden verzoekschrifts terughielden,² houdende zich zoo vreemt en afkeerig van eenig verzoek te doen, 'tgeen naer eenige lafhartigheit ofte schultbekenning scheen te smaken, dat hij zich bij iemant die hem een conditionele schultbekenning zocht aen te raden, liet ontvallen [Uit een brief van De Groot van den 14 Jan.]

2 In brieven aan Johannes Wtenbogaert van 8 (9) januari, 14 januari en 7 februari 1632 legde Grotius uit waarom hij ervan afzag het verzoekschrift te ondertekenen dat Wtenbogaert voor hem had opgesteld. Zie Brandt-Cattenb., Leven I, p. 435-436 en nos. 1724, 1728, 1740 en bijlage 2 (dl.V). Vgl. nos. 1734 (dl.V) en 1748A.

dat hij geen pardon, noch half noch vierdepart noch achtste part en begeerde, maer wel vergeven wilde dengenen die hem misdaen hadden.