Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 17

157B. 1609 januari 25. Van N. Meyros.¹

Reverende cognate,

Cum nulla mini occasio scribendi oblata esset, nec tamen honestae petitioni adversari constaret, non potui quin has ad te litteras perferendas darem, argumento breves, affectu vero uberes, quibus votum subtexo hoc tempore, ut videlicet a cognato Reigersbergio, a quo et litteras expecto,² Ciceronis opus,³ cuius praesens est facta mentio, mutuo

1 Hs. Leiden, UB, BPL 2694, eigenh. oorspr. De brief bevond zich in de auctie H.W. Tydeman ('s-Gravenhage 1865) V, no. 949. De briefschrijver, Nicolaes Meyros, is waarschijnlijk een zoon van de Veerse burgemeester Nicolaes Adriaensz. Meyroos. De vrouw van deze Meyroos, Magdalena Nicolaesdr. van Stapel was een zuster van Grotius' schoonmoeder Mayken Claesdr. ‘Nicolaus Meyros Middelburgensis’, 20 jaar oud, liet zich op 4 juni 1608 te Leiden inschrijven om er rechten te gaan studeren (Album studiosorum Acad. Lugd. Bat. I, kol. 91; no. 353 (dl. I)).

2 Grotius' zwager Nicolaes van Reigersberch, een volle neef van Meyros, had zich op 24 juni 1604 te Leiden laten inschrijven als student in de rechten. In de zomer van het jaar 1608 vertoefde hij in Frankrijk (Album studiosorum Acad. Lugd. Bat. I, kol. 75).

3 Om welk werk van Cicero het gaat, wordt niet duidelijk.

[p. 49]

meo nomine efflagitare digneris, rogo et obsecro, idemque ut si ponderis alicuius petitio futura sit, quamprimum curetur, indesinenter peto.

Sed ut infortunium vel potius dicam flagitium iam pridem patratum⁴ cognoscas, sic habe. Hesterna vespera, dum civium aliquis una cum uxore ab amicis ad coenam vocatus iisque valedictis sub noctis crepusculam domum properaret cumque vir bonus, omni suspicione exutus, vini tamen immodice sumpti operatione exhilaratus, uxori liberius oscula imprimeret, ex improviso sceleratus quidam hominem hunc rebus venereis magis quam bellicis idoneum hoc modo adortus est. Tune, inquit, iste es qui hanc mihi virginem aliquando amanti surripuisti, ideoque nunc tibi moriendum statue. Quibus auditis horribili voce iuvencula - sed frustra - exclamare coepit: O, cives, civem defendite. Ille dum infracto ac obdurato pectore ad facinus promovendum perseveraret, nihil morae opus esse ratus, extemplo nudato mucrone hominem insigni audacia obtruncavit ac postridie mutato corporis amictu urbem exiens, ad peregrinas sese regiones contulit. O, inauditam sceleris immanitatem! O, impiae mentis audaciam! Quid? Humanum sanguinem tam temerarie profundere non pertimescis?⁵ Tantisque stragibus terram inquinare non metuis? Quamvis Leida civitas in exercendis iustitiae legibus paulo frigidior sit, aeterni vindicis manus evitare te posse putas? Quod nisi in te maiori cura ab iis quibus a Deo Opt[imo] Max[imo] iustitiae gladius in hac mundi machina in manu posita est, animadvertatur, erit, erit profecto aliquando tempus, quo sanguis insons vindictam coram Deo, malorum vindice, maximis plangoribus implorabi(t).

Haec ad te scribere volui, partim facinoris improbitate, partim etiam materiae tenuitate impulsus. Itaque finem faciam, nisi hoc unum addam, ut mellittissimae tuae coniugi ac sorori,⁶ cui debeo plurimum, reliquisque omni(bus) de me percunctantibus salutem impertias.

Vale cum familia,

tui deditissimus cognatus,
Nicolaus Meyros.

4 Over de moordzaak, die in het vervolg door Meyros uit de doeken wordt gedaan, zijn geen andere gegevens bekend.

5 Meyros roept hier de moordenaar aan.

6 Maria van Reigersberch en Adriana de Groot (1592-1639).

Festinanti calamo. Datum Lug[duni] Batt[avorum] ex mu(saeo), 8 Cal[endas] Feb[ruarias] 1609.

Adres: Aen den seer hoochgeleerden ende erntfesten heer, mijnheer Hugo de Groot, advocaet-fiscael, woonende (ne)vens de kerke,⁷ tot Den Haech. Den bode sijnen loon.

7 De Grote of St. Jacobskerk; vgl. de adressering van no. 224A.