Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 12

5289. 1641 juli 20. Aan [J.A. Salvius.]¹

Illustrissime domine,

Miror rem tantam, quanta est pax Germaniae, ad nugas, id est disputationem de locis,²

1 Copie Dresden, Sächs. Landesbibl., C 61, 32; copie Leipzig, UB, ms. 2633, f. 82. Gedrukt Epist. ad domum Sueciae, p. 48 no. 5. De beide copieën bevinden zich tussen Grotius' brieven aan Axel Oxenstierna. Gezien de aanhef ‘Illustrissime domine’ en de inhoud is de brief echter voor Salvius bedoeld, maar door deze waarschijnlijk aan Oxenstierna doorgezonden. Antw. op no. 5259.

2 Hoewel de Fransen aanvankelijk Osnabrück en Munster als plaatsen voor de vredesconferentie hadden voorgesteld, noemden zij nu Mainz en Frankfurt; vgl. no. 5259, postscriptum.

[p. 415]

adhaerescere. Pro marescallo Hornio valde sum sollicitus. Amo eum et veneror ob valde raras in milite virtutes, tum vero etiam quod magni cancellarii, cui omnia debeo, gener est.³ Multum vereor, ne aliquid mali lateat sub illis tergiversationibus Gallorum. Memini enim ipsum cardinalem mihi verba quaedam quae dicta constabat⁴ urgenti dicere regem scripto, non verbis obligari.

Batavi videntur de transactione cum Danis⁵ in praesens haud multum sperare. Sed facile ista in aliam faciem converti possunt.

Sum vero eroque semper [etc.]

Lutetiae, X/XX Iulii MDCXLI.

3 Gustav Karlsson Horn (no. 5264 n. 1) was weduwnaar van Kristina Oxenstierna (1610-1631), dochter van de rijkskanselier.

4 In de copie te Leipzig is ‘quae dicta constabat’ later gewijzigd in: quo dicta praestaret.

5 Gedoeld is op de conferentie te Stade.

Bovenaan de brief in de copie te Leipzig: Argumentum. Irascitur tantam esse disceptationem, quo in loco pacis Germanicae tractatus sint instituendi. Riceliaci politicum monitum.