Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 12

5285. 1641 juli 20. Aan A. Oxenstierna.¹

Excellentissime et illustrissime domine,

Diu fuit, quod exspectavi literas a Sublimitate tua aut eius iussu scriptas, quae me mandatis instruerent super iis, in quibus haesitabam, solitus semper praescripta diligenter sequi. Id cum mihi² defuerit, feci quod iudicare potui esse optimum.³

Post illud, de quo scripseram,⁴ nihil novae mihi controversiae cum Gallis fuit, et quidam e senatu regio honorifice me salutatum venere.⁵

Ex legatione lucri nihil accepi. Patrimonium vero vetus⁶ diminui, maxime ex quo in immensum crevere rerum⁷ pretia, quod non ignorant qui hic vixere Suedi. Et nunc in longum, ut hic moris est, conduxi domum splendidiorem⁸ ornavique supellectile non mihi, sed legationi conveniente. Lucrum vero, quod speraveram, maximum fuit⁹ pax orbis christiani, ad quam¹⁰ si quid potuissem contribuere, id summae duxissem felicitati. Si tamen utilitas Suedica non ferat me¹¹ legatum haberi, rogo, ut sciam, quando velit regina et excellentissimi rectores me hanc sarcinam deponere,¹² ut mihi dispiciam¹³ locum pacatum, valetudini meae et optime de me meritae coniugis congruentem, ubi privatus remotusque a bellicis negotiis in piis meditationibus consenescam grato semper animo recolens honorem mihi habitum, hoc interim dolens impensas in hanc legationem factas non eum, quem speraveram, fructum consecutas.

Deus [etc.]

Lutetiae, X/XX Iulii MDCXLI.

1 Minuut Den Haag, ARA. Eerste afd., coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 5. Copie Dresden, Sächs. Landesbibl., C 61, 33; copie Leipzig, UB, ms. 2633, f. 83. Gedrukt Oxenst. Skrifter 2. afd., IV, p. 142. De volgende passages werden door Grotius pas in tweede instantie in de minuut ingevoegd: ‘Patrimonium ... maxime’, ‘quod ... Suedi’, ‘ut ... est’, ‘Lucrum ... felicitati’, ‘privatus ... -que’. Voorts zijn significante tekstverschillen tussen de minuut en de copieën hieronder in de noten aangegeven. Tezamen met no. 5296 antw. op no. 5220.

2 In de minuut volgt nog: diu.

3 In de minuut volgt, in margine toegevoegd: Quid vero infelicius quam accusari posse, utrumvis facias?

4 Zie no. 5171 dd. 4 mei aan J.A. Salvius.

5 In de minuut verbeterd uit: me inviserunt.

6 Het woord ‘vetus’ ontbreekt in de minuut.

7 In de minuut volgt nog: omnium.

8 Grotius had per 24 juni 1641 een ander, groter huis gehuurd voor een periode van 6 jaar; zie ook no. 5159 n. 21.

9 De minuut geeft: fuerat.

10 De beide copieën geven: quem.

11 In de minuut volgt nog - in tweede instantie ingevoegd -: hic aut alibi. In margine nog eens: aut hic aut alibi.

12 Het ontslag werd Grotius tenslotte aangezegd in januari 1645.

13 De minuut geeft: ut hanc sarcinam deponam ac mihi dispiciam.

[p. 411]

Bovenaan de minuut schreef Grotius: Magno cancellario.

Bovenaan de brief in de copie te Leipzig staat: Argumentum. Queritur sumtuosam legationem. Dimissionem ex legatione vel subolet vel optat. Coniugem laudat.