Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 11

4920. 1640 november 10. Aan A. Oxenstierna¹.

Excellentissime atque illustrissime domine,

Differtur adhuc meus ad regem aditus, sive quod rex quotidie venatu se exerceat, sive

1 Gedrukt Epist., p. 653; Oxenst. Skrifter 2. afd. IV, p. 82.

[p. 607]

quod is aegre ferat tam diu differri negotium foederis². Properant enim Galli vehementer, ut id peragatur, priusquam innotescat id, quod actum est aut agitur in Italia. Dicunt quidem nobis non cum Hispano agi, sed cum duobus principibus Sabaudis³. Verum quid credat Thomam principem, qui carissima pignora, uxorem et liberos⁴ apud Hispanum habet, magna annua ab Hispano accipit, alios honores ab eo sperat, quicquam acturum sine Hispani consensu. Et est nunc is princeps Eporediae. In eodem oppido est Mazarinus pro Galliae rege et Citrosellus⁵, legatus Hispanus, qui Genuae ceteroqui vivere solet. Praeterea quiescunt arma.

De Catalanis varie disseritur. Fuit Barcinone auditus Plessiacus Gallus⁶, satis honorifice. Sed verum est Catalanos misisse ad regem Hispaniae suas preces, quae res in causa est, cur Galli nunc minus se ingerant eorum negotiis. Multi regem Hispaniae omnia potius concessurum putant, quam bellum ibi habere cogatur multum obstiturum rebus externis; quanquam sane quae pro armorum suorum necessitate vulgarunt Catalani, peracerba esse dicuntur, in militem, qui apud ipsos vixit, in Castellanos et in Olivarem⁷ et de violatis avitis legibus querelae graves.

Apud Batavos non minus quam apud Suedos calide instant Galli ut foedus innovetur⁸. Eadem festinatio eandem, quam dixi, causam habet. Princeps Arausionensis quendam suorum in Angliam misit⁹ tentatum, an filium ipsius rex Angliae sibi generum velit adsciscere, quanquam per hunc annum totum sermones in Gallia fuere de danda ejusdem principis filio in conjugium fratris hic regii filia¹⁰.

Genevenses in magno metu sunt ob interdicta sibi Galliae commercia. Accedit timor, ne Gallicus ab Italia miles ibi quaerat hiberna et rumor sparsus illis in locis cardinalem Riceliacum a papa accepisse episcopatum Genevensem, cui episcopatui antiquitus annexum fuit jus imperii in urbem.

Episcopus Basileensis¹¹ plane a rege Galliae in jura sua restitutus est.

Civitates Germanicae ad superna Rheni Mulhausiae de commodis suis consultant Minor Rosa¹² bis hostem cecidit ad Hohentvilam et Staufam. Clades ferme sexcentorum fuisse dicitur. Major autem Rosa¹³ Fridburgum exemisse obsidioni scribitur. Fama etiam est imperatorem prostantibus, qui Coloniam velint mittere, dedisse diplomata tuti itineris, qualia vellent. Bavarum¹⁴ autem paratum se dicere ad transigendum cum Palatinis.

De Britannicis rebus nihil judicari potest, antequam parlamentum in Anglia finem habeat.

Deus, Excellentissime et illustrissime domine, consilia Sublimitatis tuae prosperet.

Sublimitatis tuae cultor devotissimus
H. Grotius.

2 Het verdrag tussen Zweden en Frankrijk werd in juni 1641 verlengd; zie Du Mont, Corps Dipl. t. VI. 1, p. 207vv.

3 Kardinaal Maurizio en Tommaso Francesco van Savoye.

4 Zijn vrouw Marie de Bourbon, gravin van Soissons, en zijn kinderen bevonden zich in Madrid.

5 Niet nader geïdentificeerd.

6 Bernard du Plessis-Besançon.

7 Gaspard de Guzmán, graaf-hertog van Olivarés.

8 Het verdrag tussen Frankrijk en de Republiek werd februari 1641 verlengd; zie Du Mont, Corps Dipl. t. VI. 1, p. 209, en Aitzema, Saken v. St. en Oorl. II (f.^o), p. 771v.

9 Bedoeld moet zijn mr. Johannes Polyander, genaamd van den Kerckhoven, heer van Heenvliet. Deze onderhandelde al in maart, vervolgens van eind mei tot augustus, over een huwelijk tussen Willem II en een van de dochters van Karel I; zie Poelhekke, Fred. Hendr., p. 522-526.

10 Anne-Marie-Louise d'Orléans, hertogin van Montpensier (1627-1693), dochter van Gaston Jean-Baptiste de France, hertog van Orléans.

11 Johann Heinrich von Ostein.

12 Johann von Rosen.

13 Rheinhold von Rosen.

14 Maximiliaan I, keurvorst van Beieren.

Lutetiae, 10 Novembris anni 1640.

[p. 608]

Audimus magnam esse famem in Navarra Hispanica et Guipuscoa; cardinalem quendam Hispanum¹⁵ rege Hispaniae missum ad pacandos Catalanos; in Scotia Edimburgum Scotis deditum.

Rex Galliae anno sequente habiturum se praedicat CXXX millia peditum, triginta millia equitum. Clerus Galliae scriptum fecit contra ea, quae rex exigit¹⁶. Id scriptum edi est vetitum.

15 Niet geïdentificeerd; vgl. no. 4917.

16 Zie no. 4917, n. 29.

Adres: Axelio Oxenstiernae, sacrae reg. Maj. regnorumque Sueciae senatori et cancellario.