Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 11

4887. 1640 oktober 20. Aan G. Oxenstierna¹.

Illustris domine,

Et gaudeo et doleo. Gaudeo, quod recte in Suediam veneris quodque mei memoriam et quidem mihi tam faventem retines. Doleo, quod, hic cum esses, animum tibi addictissimum non pluribus rebus testatum potuerim facere. Sed etiam absens absenti impera, siquid est, in quo usui esse possum. Rogo autem me excellentissimis et illustrissimis regni rectoribus² commendes ac, siquid est, quod adjicere possim ad ea, quae feci hactenus, id ut norim.

Quotidie aliquid reperio, quod addam Gothicis ac Vandalicis antiquitatibus³; spero opus fore nec inutile nec ingratum.

Deus, illustrissime domine, salvum te sospitemque cum propinquis et amicis omnibus servet.

Illustritati tuae devotissimus
H. Grotius.

1 Gedrukt Epist., p. 649. Gabriel Gabrielsson Oxenstierna was een neef van de rijkskanselier Axel Oxenstierna. Na een verblijf in o.a. Frankrijk en Italië (vgl. dl. X Register i.v. Forthelius) was hij via Engeland (vgl. no. 4608) in Zweden teruggekeerd.

2 Zie voor hun namen no. 4461, n. 3.

3 Historia Gotthorvm, Vandalorvm & Langobardorvm: Ab Hvgone Grotio partim versa, partim in ordinem digesta...; Ter Meulen-Diermanse no. 735.

Lutetiae, 10/20 Octobris 1640.