Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 9

3803. 1638 oktober 15. Van G. Müller¹³.

Illustrissime et Excellentissime Domine Legate,

Ex literis Excellentiae Vestrae ad Illustrissimum et Excellentissimum dominum legatum Camerarium¹⁴ datis, quarum me per filium dominum

13 Hs. Amsterdam, UB. RK. coll. 30 Ah no. 1. Eigenh. oorspr. Beantw. d. no. 3830.

14 Ludwig Camerarius, Zweeds gezant in Den Haag.

[p. 628]

Joachimum Camerarium¹ participem facere solet, magno animi cum dolore percepi, adversa Excellentiam Vestram aliquamdiu usum fuisse valetudine. Sed Deo sint gratiae, qui redire eam in melius jam voluit.

Omisi hactenus ad Excellentiam Vestram hebdomadatim scribere, partim quod eam operam in se sponte susceperint domini Camerarii, cum quibus singulis septimanis bis, quidquid hic ageretur, communicare solebam, partim quod amanuense meo², quem in Suediam miseram, per sesquimensem et ultra destitutus fuerim.

Quo fine duces Lawenburgici³ iter in aulam caesaream ipsi susceperint quidque Daniae rex⁴ per cancellarium Reventlavium⁵ cum domino legato Salvio⁶ post discessum illorum egerit, nullus dubito, quin dominorum Camerariorum alter exacte ad Excellentiam Vestram perscripserit. Quid D. Mithofius⁷ Praga ad dominum Salvium rescripserit adiecta charta⁸ demonstrat. Quod Caesar⁹ electorem Saxonem¹⁰ Leutmarizium ad colloquium rursum traxit, est quod vereamur, ne ea res in perniciem protestantium cessura sit.

Bannerius¹¹, Gallassiusque¹² ambo castra movere atque hic ad Havelam Albimque hospitia designasse, ille vero retro euntem insequi dicitur. Constituerat quidem Bannerius aut commeatu hostem intercludere aut in ipsis castris adoriri aut proelii copiam ipsi facere. At Gallassius eo ex captivis cognito, suo bono, singula elusit.

Valde nos afficit Galliae regem¹³ adeo nullam Vinariensis ducis¹⁴ habere rationem, sane in magno ipsum versari discrimine Mockelii¹⁵ novissimae literae nobis indicant. Quod si profligari per tot tantasque hostium vires patientur Galli invictum illud Suecici exercitus robur, quanti id ipsis constiturum sit sero experientur ac dolendum sane est ipsos nec arma rite tractare nosse nec pacem serio velle; sed Suecorum sanguine sudoribusque ad libidinem suam abuti pessum eunte interea universa Germania.

Quid de Anglis sperandum metuendumve sit, ex chartis hactenus transmissis Excellentia Vestra, qua est judicii sagacitate, facile perspiciet ac de Bisterfeldio¹⁶ mea quae sit opinio, ad illustrissimum dominum legatum Camerarium nuperrime perscripsi.

1 Joachim, zoon van Ludwig.

2 Niet geïdentificeerd.

3 Franz Karl en Julius Heinrich, hertogen van Saksen-Lauenburg; zie ook S. Pufendorf, Commentariorum de rebus Suecicis libri XXVI (Ultrajecti MDCLXXXVI) p. 344.

4 Christiaan IV van Denemarken.

5 Detlev Reventlow.

6 Johan Adler Salvius, Zweeds gezant, residerende te Hamburg.

7 Dr. Daniel Miethof, raad van de hertogen van Saksen-Lauenburg.

8 Ontbreekt.

9 Ferdinand III.

10 Johann Georg I, keurvorst van Saksen.

11 De Zweedse veldmaarschalk Johan Gustavsson Banér.

12 Matthias, graaf Gallas, generaal van de keizer.

13 Lodewijk XIII.

14 Bernhard, hertog van Saksen-Weimar.

15 Friedrich Richard Mockhel.

16 Johann Heinrich Bisterfeld.

[p. 629]

Mitto exemplum¹ hic pactorum inter Poloniae regem² electoremque Brandenburg:³ super vectigalibus in Borussia instituendis nuper initorum, ac cum ea res pactis induciarum manifeste refragari videatur, non est dubitandum, quin pejora ex Vienna Austriae mox secutura sint.

Deus Optimus Maximus Excellentiam Vestram cum tota illustri familia diu sospitem praestet.

Excellentiae Vestrae obsequentissimus servitor
G. Müller lt. p.

1 Voor dit verdrag dat op 6 augustus 1638 door de koning van Polen geratificeerd werd zie men Theodor v. Moerner, Kurbrandenburgs Staatsverträge von 1601 bis 1700, p. 126 vv.

2 Wladislas VII (IV) van Polen.

3 Georg Wilhelm, keurvorst van Brandenburg.

Dab. Hamburgi, d. 5/15 Octobr. ao. 1638.

Onder aan de brief met andere hand: A son Excellence monsieur Grotius, conseiller d'Estat et Ambassadeur de sa Majesté en France à Paris.

Boven aan de brief schreef Grotius: Rec. 4 Nov.