Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 7

2835. 1636 november 13. Aan F. Sprecher⁴.

Nobilissime Domine,

Heri in templo hujus urbis primore Laus Deo cantata est ob Corbiam receptam Galassiique⁵ exercitum trans Ararim repulsum. In utroque non potest satis praedicari regis⁶ optimi felicitas.

Iam et pecunias tum in Italiam tum in Vallem Telinam mitti audio haud dubie diu desideratas. Novam illam e Pyrenaeis montibus procellam speramus staturam ad Baionae moenia⁷.

Ingens, quae Suedis nostris contigit, victoria XXIV Septembris/IV Octobris ad Witstochium in agro Brandenburgensi caeso Saxonis⁸, Marazini⁹, Haetsfeldii¹⁰ peditatu aut capto raptis machinis XXXII, signis CXXX et ultra sarcinis bellique paratu omni magno regem perfudit gaudio tum ob rem ipsam tum ob spem majorum successuum. Imperium Bannerius¹¹ habuit fuitque cum eo Leslaeus¹²

4 Copie Den Haag, ARA. Eerste afd. coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 2, p. 95. Gedrukt Epist., p. 277. Fortunatus Sprecher von Bernegg was Zweeds agent in Graubünden.

5 Matthias, graaf Gallas, generaal-majoor in het leger van keizer Ferdinand II.

6 Lodewijk XIII van Frankrijk.

7 Vgl. no. 2828, p. 490.

8 Johann Georg, keurvorst van Saksen.

9 Rudolf Marazini, keizerlijk veldmaarschalk.

10 Melchior von Hatzfeldt und Gleichen.

11 Johan Gustavsson Banér, Zweeds maarschalk.

12 Alexander Leslie; zie V, p. 420 n. 5.

[p. 502]

et cum parte copiarum Wrangelii¹ Witzthumbius². Pugnatum ab hora secunda in noctem loco nostris adversiore, quod collem, quod³ Sancti Sepulchri dicitur, praecepisset hostis.

Princeps Arausionensis⁴ non potuit vergente in hyemem anno pluviali coelo solo, ut scis, palustri retinere contactum morbis exercitum; sed retinet eum in proximis oppidis, ut si quis subitus se casus offerat non desit occasioni. Novo federe⁵, quod et pecunia sancitur, rex illigavit Batavos, ne sine se pacem perpetuam temporariamve faciant, et puto staturos promissis.

D. magni cancellarii⁶ indefessum ad res magnas agendas animum satis nosti; omnes Suediae opes viresque movet, ne impune ferant, qui fidem fefellerunt. Landgravius⁷ in magno periculo constitutus se suaque non deserit. Unum in omnium votis⁸ est, ut Angli diutius trahi nolint et post tot irritas legationes experiantur, quid armis possint. Agunt quotidie cum Gallis de federe, et Suedis nostris permiserunt militem in Britannia cogere, quod initium est ad bonam spem.

Rhaetorum maxime protestantium saepe me miseret. Utinam illorum questibus adhibeantur aequa remedia. Ego, quoties ulla se dat occasio, commendandis eorum rebus non desum.

In meis ad magnum cancellarium literis amica semper tui mentio. Qui enim oblivisci possum amici tam boni, tam veteris? cui ego omnia opto prosperrima, ut qui sim et esse perpetuo cupiam.

Tuae Nobilitati addictissimus
H. Grotius.

1 De Zweedse veldmaarschalk Herman Wrangel.

2 Hans Vitzthum von Eckstedt.

3 Kennelijk een verschrijving voor ‘qui’.

4 Frederik Hendrik.

5 Gesloten op 6 september 1636; zie no. 2829, p. 495 en n. 3 aldaar.

6 De Zweedse rijkskanselier Axel Oxenstierna.

7 Wilhelm V, landgraaf van Hessen-Kassel.

8 Vgl. Horatius, Sat. II 6, 1: Hoc erat in votis ...

Lutetiae, 13 Novembris novi Cal. 1636.