Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 7

2617. 1636 juni 1. Van H. Vagetius¹.

S.P.,

Quanto ardentius fuit meum tuarum, vir incomparabilis, literarum desiderium, tanto plenius gaudium, quo allatae tandem me cumularunt. Unum defuit, quod incomitatae venerunt. Circumspicienti enim ἔπος γαμιϰὸν nullum comparuit². Ego vero, vir amplissime, testimonium quoddam illustris illius gratiae, qua meam in te observantiam, dum una Hamburgi agebamus, excepisti, extare etiam publice et meae obscuritati a splendoris tui magnitudine aliquid lucis foenerari magnopere cupiebam. Ita enim statuebam, si quid a te summo inter eruditos praeterea eminentissimae dignitatis viro in urbe inter Europeas maxima et clarissima cum meo honore memoriae proditum ad manus nostrorum perveniret, id non ornamento tantum insigni sed adiumento etiam et praesidio rebus meis in reliquam aetatem futurum. Sera autem esse non poterat tanti viri gratulatio, cuius - sicut postridie etiam bene sapere dicebantur Coenae Platonicae³ - subsequentibus etiam temporibus iucunda erat et gloriosa futura memoria. Cum autem faciendarum nuptiarum consilium repentinus quidam casus interpellaverit, et in commodius tempus conferre coëgerit, a te, vir illustrissime, per illam, qua praesentem complexus es, benevolentiam, quamque absenti te servare literae ad me superiori bruma humanitatis et officii plenae a te missae luculenter ostendunt, unice peto, ut gravissimis negotiis, quae amplissimi muneris dignitas tibi imposuit, subtractam semihorulam leniendo amici desiderio impendeas meque in illorum numero comparere patiaris, quos magni illius Grotii conspicuus publico indicio affectus ad spem alicuius in literis nominis excitavit.

Vale, vir maxime, et inter illustrissimi nominis tui cultores admittere et amare ne dedigneris

T.C. observantissimum
Henricum Vagetium.

1 Hs. Amsterdam, UB., coll. RK., 30 Aun. 2. Eigenh. oorspr. Antw. op VI, no. 2331; beantw. d. no. 2806. Betreffende H. Vaget zie men VI no. 2234, p. 161 n. 1.

2 Vagetius was in 1636(?) gehuwd met Margaretha Wiese.

3 Vgl. Cicero, Tusc. Disp. V 100: Timotheum, clarum hominem Athenis et principem civitatis, ferunt, cum cenavisset apud Platonem eoque convivio admodum delectatus esset vidissetque eum postridie, dixisse: Vestrae quidem cenae non solum in praesentia, sed etiam postero die iucunda sunt; zie Cicero Tusculan Disputations with an English translation by J.E. King, Litt. D. The Loeb Classical Library, London - New York MCMXXVII, p. 524.

Dabam Hamburgi Anno MDCXXXVI ipsis Kal. Iuniis.

[p. 183]

In dorso met latere hand: Ill. et incompar. viro Domino Hugoni Grotio, regni Suecici ordinario in Gallia legato Domino colendissimo Lutetiam Parisiorum.