Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 7

2603. 1636 mei 26. Aan T. Guiscardi⁵.

Illustrissime Domine,

Multa me voluptate affecerunt et literae tuae et is qui eas tulit Prada⁶, testes perpetuae tuae adversum me bonitatis, pro qua gratiam sicut pridem⁷ debeo, ita unde persolvam non invenio, nisi forte sufficiat tibi fidus beneficiorum custos animus et publicis utilitatibus, quas nunquam a tuis sejunxisti, intentus.

Dicet tibi Prada et valetudine nos frui Dei munere commodo et legationis negotia interpolare dulcibus nunc etiam musis. Cujus vitae si alia exempla non habeam, te uno contentus essem.

5 Copie Den Haag, ARA. Eerste afd. coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 2, p. 18. Gedrukt Epist., p. 234. Geadresseerde, Trajano, graaf Guiscardi († 1639), was kanselier van Montferrat; vanaf 1614 was hij gezant van de hertog van Mantua te Parijs; hij werd door De Richelieu mèt François van Aerssen en Axel Oxenstierna tot de meest bekwame politici van zijn tijd gerekend.

6 Niet geïdentificeerd.

7 De uitgave der Epist. heeft de lezing ‘quidem’.

[p. 164]

Prodiit hic pridem nihil magni sed sub praelo tarde satis se emoliuntur Biblia Plantinianis¹ accedentibus aliquot interpretationibus Orientalibus auctiora, Cyrillusque et Theodoretus².

At ex Anglia otioso regno Johannes Seldenus³ spectatum jam multis operibus ingenium Mare clausum edidit, mari libero⁴, si forte legeris oppositum.

Eo libro multa sane eruditione resperso totum id mare, quod ab Anglia ad littora usque Hispaniae, Galliae, Belgicae, Germaniae, Daniae patet, Anglico regno jure proprietatis vindicat.

At ne quis ostentamentum ingenii tantum putet, extraordinario Batavorum legato⁵, qui nunc Londini est, facta est per regni Britannici ministros ejus juris denuntiatio. Edictoque cautum est, ne quis eum Seldeni librum alibi editum in regnum importaret.

Ego, si quid paratum habuissem e Graeco - et habeo anthologiam omnem⁶ latinis redditam versibus, sed typos satis commodos quaero adhuc -, id ausus fuissem tibi mittere, quem Graecis ita tangi scio, ut facile possis latina transire. Tragoedia autem illa, quam misit D. Priandius⁷, inter peregrinandum effusa destituto a librorum auxiliis, tanti, quanti tu es, judicii lectorem merito formidabit. D. tamen Priandio, quod et de hoc partu meo magis pro nostra vetere amicitia quam pro merito judicaverit, ignoscendum est.

Vale, vir summe. Ero semper Excellentiae Tuae.

Toto animo addictissimus
H. Grotius.

1 Grotius bedoelt de veeltalige bijbeluitgave, de Biblia Parisiensis, die Gui Michel Le Jay eerst in 1645 in het licht gaf, met medewerking o.a. van de maroniet Gabriel Sionita, professor in het Syrisch en Arabisch. Ook in brief no. 2018 van 22 maart 1635 aan N.N. (dl. V, p. 376) spreekt hij erover en noemt hij hem ‘multo ampliora editione illa Plantiniana’.

2 Voor de uitgave van Theodoretus door de jezuiet Jacques Sirmond en die van Cyrillus door Jean Aubert zie V, p. 376 n. 6. De copie in Den Haag heeft in plaats van ‘Theodoretus’ de lezing ‘Theodoricus’.

3 Over John Selden en zijn Mare clausum zie V, p. 515 nn. 7, 8 en 9.

4 Mare libervm sive de ivre qvod Batavis competit ad Indicana commercia dissertatio. Lugduni Batauorvm, Ex Officinâ Ludovici Elzevirij. Anno M.DI.IX.; Ter Meulen-Diermanse, no. 541.

5 Cornelis van Beveren uit Dordrecht.

6 Voor deze Anthologia zie VI no. 2407, p. 426 en n. 7 aldaar.

7 Giustiniano Priandi, van 1616 tot 1638 resident van Mantua in Parijs. De bewuste tragedie zal Grotius' vertaling van Euripides' Iphigenia in Tauris zijn; Grotius had deze vertaling tijdens zijn verblijf te Hamburg vervaardigd. Men zie Ter Meulen-Diermanse, p. 188 (rem. 5 bij no. 496).

Lutetiae, XXVI Maii MDCXXXVI.