Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 6

[p. 426]

2406. 1635 december 20. Aan J. Skytte¹.

Illustris ac Generose Domine,

Honos, qui tot ante annos mihi contigit noscendi tui, tibi innotescendi, amicitia deinde culta cum felicissimi ingenii iuvenibus et dignissimis eadem institutione, ex qua rex magnus² in tantum principem excreverat, filiis tuis, cum bonitate tua renovata notitia vetus, nuper cum in amplissima legatione apud Britannos ageres, imponunt mihi dulcissimam necessitatem, saepe ut tui, saepe tuorum meminerim; felicemque me iudicem, si in parte aliqua animorum adeo excellentium haeream, multo etiam feliciorem si quanti te, vir magne, tuosque faciam, quantum eis debere ne intellegam, rebus potius quam dictis demonstrare possim.

Nunc nihil habeo, nisi ut Deum precer serio, Illustris ac generose Domine, ut in pace communi aut certe remotis a patria vestra bellis bellique malis honesta in quiete a Deo datis diu fruamini eademque sors posteros sequatur.

Tuae Illustrissimae Dominationi addictissimus
H. Grotius.

1 Copie Den Haag, ARA. Eerste afd. coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 1, p. 111. Gedrukt Epist., p. 203. Over Johan Skytte zie V no. 1923, p. 242 n. 2; over zijn zoons, Johan, Bengt en Jacob zie ibidem.

2 Gustaaf II Adolf.

Lutetiae, X/XX Dec. MDCXXXV.