Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 5

2025. 1635 maart 23. Aan G.J. Vossius⁴.

Legatum me huc venisse reginae⁵ regnique Suedici nomine, Vossi doctissime et amicorum optime, puto jam nuntiatum illic esse vel a bene mihi volentibus vel ab inimicis, qui quae nolunt non praesentia tantum, sed et eminus posita vident.

Hoc igitur omisso dicam regis⁶ summam fuisse in me benevolentiam magnaque ab eo documenta data, ipsi hunc meum in fines suos cum honore non vulgari reditum longe esse gratissimum. Bignonius⁷, Thuanus⁸, Cordesius⁹, justae satis causae cur Lutetiae aliquis, quamvis privatus, quam alibi honoratus malit vivere, te amant tuique in omni sermone meminerunt.

Tu quid nunc agas, fac sciam; imo fac sciamus omnes. Pastores reformati jam sex e praecipuis me salutarunt; mirum quanta ex rebus adversis nata ipsis sit animorum conversio. Unitatem Evangelicorum optant et quantum in ipsis est voce, scriptis, promovent omnes. De dogmatibus controversis sentiunt lenius quidam, ita ut non dissimulent se Melanchthoni¹⁰ magis favere. Sed de Anglia non scio unde acceptis rumoribus mira sibi fingunt: reduci simulacra, superstitiones diu abolitas; ad papismum vix tantillum restare. Refello et dico haec ex nimio puritanorum in episcopos odio proficisci. Auctores suae credulitatis laudant Subizii¹¹ literas. Ex his, qui Anglicana hic gerunt negotia, longe alia intelligo atque iis potius credendum urgeo.

4 Gedrukt Epist., p. 138; Ep. Eccl., p. 789; ged. vert. Brandt-Cattenb., Leven II, p. 24. Beantw. d. no. 2101.

5 Christina van Zweden.

6 Lodewijk XIII van Frankrijk.

7 Jérôme Bignon; zie III, p. 154 n. 5.

8 Jacques Auguste de Thou.

9 Jean de Cordes.

10 Betreffende Philippus Melanchton zie IV, p. 183 n. 2.

11 Benjamin de Rohan, heer van Soubise (1583-1642), evenals zijn broer. Henri de Rohan, aanvoerder der hugenoten; hij verbleef sedert zijn vruchteloze poging La Rochelle te ontzetten (1628) in Londen.

[p. 384]

Blavius¹ spero commissae sibi tragoediae² meminerit. Meum Petrum³ tibi commendo, partem quartam sobolis, cujus quinta fuerat. Unica enim restat filia⁴, erepta hujus aevi miseriis minore⁵, subito quidem, si morbi quatenus apparebat naturam et medicorum judicia respicimus, at ex proviso, si ipsius spectamus animum morti pridem paratum. Ego hoc damnum et uxor sic ferimus, ut non ignaros malorum decet: et quomodo tuum, ut ferres⁶, optavi, nec dubito, quin impetraverim.

Vale, vir praestantissime, uxor et liberi nostri tuam⁷ ac tuos amantissimo animo salutant.

Lutetiae, 23 Martii 1635.

Tuus animo toto
H. Grotius.

1 De Amsterdamse uitgever en cartograaf Willem Jansz. Blaeu.

2 De Sophompaneas; zie no. 2014, p. 370 n. 1.

3 Grotius' tweede zoon Pieter, die voor zijn studie in het vaderland verbleef.

4 Cornelia.

5 Maria; zij was op 16 maart overleden. Zie het slot van brief no. 2014.

6 Vossius' zoon Dionysius was op 25 oktober 1633 na een kortstondige ziekte overleden.

7 Elisabeth Junius; zie III, p. 161 n. 9.