Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 5

1961. 1634 december 16. Aan Willem de Groot¹¹.

Epistolam, mi frater, tuam, quam medio Octobris mense Lutetiam miseras, adhuc in Germania, nempe Borbetomagi Vangionum accepi, ubi nunc conventus est principum ac civitatum partis protestantium, tum super rebus aliis tum super

11 Gedrukt Epist., p. 851.

[p. 291]

iis pactis, quae legati foederis Lutetiam nuper missi huc retulerunt ad conventus arbitrium servata. Id in mora fuit, quominus de me certi quid constitueretur.

De valetudine nostrorum grata sunt quae nuntias et ex iis, quae addis, spero bene mihi velle Contarenum¹, virum illustri gente dignissimum.

Diderico² de vestibus prospexit jam mater. Hyemem alicubi agere debet, ubi domestica institutione aut exemplo proficiat ad eam artem cui destinatur; in qua simul ac processus fecerit aliquos, non deerit ei honestus locus.

Matrem³ comitis Hohenloii⁴, qui apud vos est, fratrumque ac sororum⁵, vitae huic ereptam cum dolore hic intelligo. Fridericus comes⁶, ad quem tutela recidit, metuit, ne Ernesti⁷ liberi captantes infirmam et injuriis obnoxiam aetatem nova transactionis adferant turbamenta.

Ad patrem⁸ scribere ideo dumtaxat distuli hactenus, quod in horas certiora me scribere posse sperarem. Id ei matrique⁹ excuses velim. Deus et illos et propinquos amicosque nostros sospitet. Infortunatae dudum huic parti nova spes decusque affulsit depulso hoste ab obsidio arcis Heidelbergensis. Facto apparuit Caesarianis ex victoria plus negligentiae quam animi accessisse.

In sacris nostris poëmatis¹⁰ si nondum eo ventum est, cupiam omitti Oden in qua est Mauritiis nitens Rhenus trophaeis¹¹.

Haec postquam scripseram ita tulit se res exortis cum legatis Galliae gravibus disputationibus, ut conventu Borbetomagi nondum soluto cancellarius¹² se Magontiacum transtulerit, quo illum secutus huic epistolae finem imposui. Arx Heidelbergensis iterum obsessa est anxiis Gallis, an contra ire debeant an quietos se tenere, donec de pactis illis conventum fuerit.

Vale cum nostris omnibus.

6/16 Decembris 1634.

Tui amantissimus frater
H. Grotius.

1 Alvise Contarini, tot kort voordien Venetiaans gezant te Den Haag.

2 Grotius' derde zoon, die voor zijn studie in het vaderland verbleef.

3 Anna Maria, gravin van Hohenlohe-Van Solms (geb. 1585).

4 Dat zal Philipp Moritz geweest zijn, de oudste van de drie zoons van Philipp Ernst, graaf van Hohenlohe-Langenburg, en Anna Maria van Solms, die hun moeder overleefd hebben. Hij overleed in 1635; zie de desbetreffende noot bij no. 2028, p. 386.

5 De beide andere nog in leven zijnde zoons waren Joachim Albrecht (1619-1675) en Heinrich Friedrich (1625-1699); de dochters waren Anna Magdalena (1617-1670), Dorothea Sophia (geb. 1618), Eva Christina (1621-1681) en Maria Juliana (1623-1695).

6 Vermoedelijk Georg Friedrich; zie no. 1934, p. 255 n. 10.

7 Graaf Ernst van Hohenlohe; vgl. no. 1947, p. 271 en n. 7 aldaar.

8 Jan de Groot.

9 Aeltgen van Overschie.

10 Bedoeld is zijn in 1635 verschenen Hvgonis Grotii tragoedia Sophompaneas. Accesserunt Tragoedia ejusdem Christvs patiens, et sacri argvmenti alia, Ex editione anni MDCXVII recusa emendatiora. Amsterdami, Apud Gvilielmvm Blaev, MDCXXXV. Ter Meulen-Diermanse, no. 157.

11 Ode in Natalem; zie Hugonis Grotij Poemata, Collecta & magnam partem nunc primùm edita à fratre Gvilielmo Grotio. Lugdun. Batav. Apud. Andr. Clouquium. Anno 1617, p. 24.

12 De Zweedse rijkskanselier Axel Oxenstierna.