Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 4
(1964)–Hugo de Groot– Auteursrechtelijk beschermd1552. 1630 oktober 20. Aan G.J. VossiusGa naar voetnoot6.Et tuis ad me literis, amicorum optime, unice sum delectatus, ut soleo, et quas ad SalmasiumGa naar voetnoot7 miseras illico cum meis ad ipsum ferendas curavi. Et ego et uxor ei, cum primum de hoc negotioGa naar voetnoot8 sermones enati essent, praediximus ea omnia, quae ab Aristarcho sacroGa naar voetnoot9 evenerunt. Fortis est et facile se solatur literarum conscientia Salmasius. Nuper totus senatus parlamenti Divionensis ad regemGa naar voetnoot10 | |
preces admoverat, ut eum sibi habere collegam liceret patreGa naar voetnoot1 parato ei suam dignitatem transcribere. Sed ὁ σφϱαγιδοφύλαξGa naar voetnoot2, homo ubi vel nomen religionis increpuit asper et inexorabilis, dixit se prius regni statum in maxima pericula daturum quam ut se conscio huguenottus ad id honoris irrepat. Vides, ut ubique animus veri amans et servitutis impatiens dominis obstet. Non tantum apud illum poterunt haec mala, ut non de ecclesiastica antiquitate optime mereatur, cujus argumenti quod sub manus sumserat opus supra spem crescit mira et ne ipsi quidem satis cognita eruditionis ubertateGa naar voetnoot3. Multa in illum inclementer dixit PetaviusGa naar voetnoot4 in accessione UranologiiGa naar voetnoot5 et IulianiGa naar voetnoot6, ad quae me quoque auctore constituit non ordine respondere, ne obtineant quod velint, si illi meliora ex manibus extorqueant, neque maledicta maledictis totidem ulcisci, sed ubi ejus quod tractat argumenti series permiserit, res rebus opponere et posteritati judicium relinquere, uter plura, uter felicius legerit. Cornelius nosterGa naar voetnoot7 totus est in utroque tuo oratorio opere: majusGa naar voetnoot8 legit, minusGa naar voetnoot9 ediscit. Tu ita omnia cum pulvisculo collegisti, ut nihil mihi dicendum relinquas. Puto brevi iturum ad te generosum juvenem Georgium SlupeckiumGa naar voetnoot10, cujus suavissimos mores et flagrantem ad optima animum ita exosculor, ut quem tua commendatione nosse coepi, eum tibi nunc vicissim commendare audeam. Quod de me optas pro eo tibi gratias debere me scio; duo nescio, an mihi id expediat et, si expediat, an passuri sint qui nunc regnant. Scis nobis in bonorum amicitia et in libris esse patriam. Ego, mea, meique te cum matronaGa naar voetnoot11 ac liberis salvere jubemus non tralatitio more, sed quem jam olim nosti affectu. Lutetiae, 20 Octobris, 1630. Tuus
|
|