Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 4

1496. 1630 mei 2. Aan J. Camerarius¹.

Vir clarissime,

Ego amicitiam tuam quanti faciam et pro mea semper in Camerarium nomen reverentia et pro tuis virtutibus, facundia aliqua majore quam mea est opus habeam, ut exprimam. Certum habe, non modo in mea memoria haerere te, sed et efficere me, ne amicis elabaris. Adolescenti, quem mihi commendaveras, utinam tam benefacere potuissem, quam eum minime simulato affectu amplexus sum.

D. Rusdorfii² peritiam in rebus hujus saeculi plurimum admiror. Solet id genus hominum saepe vaticinari et vereor ne et ille nimium vera de Mantuano³ conjecerit in eis, quos mecum pro sua bonitate comiter habuit sermonibus. Nam certe - quantum judicio humano consequi possumus - Spinola⁴ tanto cum exercitu tenente ea, quae nobis sunt Cispadana, tanto faciliores habente commeatus, adeo intersepto ad Casale itinere, multo major spes est Gallis posse Sabaudum⁵ magna parte Alpium ejici, quam indemnem servari Mantuanum. Nam ut in Mediolanensem agrum irrumpant Galli, nunc quidem nulla spes est: ita Ligur ille⁶ flumina terrasque obstruxit a nobis Batavis edoctus artes, quibus ferocium populorum impetus impune eluduntur. Neque his, qui Galliae rebus imperant - quantum intelligi potest - animus est vires Austriacas justo bello retundere, sed per artes et maxime, si possint, alieno periculo carpere. Videt hoc Italia ideoque illam adeo praegravantem potentiam aut ope aut silentio veneratur. Videt et pontifex⁷ nec Mantuano quicquam supra vota confert, suasor interim regibus eorum, quae ad pacem pertinent, cujus unica hactenus mora est, quod Riceliacus cardinalis aliqua vellet retinere monumenta suae victoriae. Rex vester⁸, haud dubie omnium qui nunc regnant sapientissimus, haud dubium est, quin, ut solet, optime usurus sit tempore, sive iniquitas adversariorum ad bellum cogit, sive honesta pace uti datur.

De morte Poloniae regis⁹ rumores hic, sed incerti, vos propiores propius quoque ista nosse aequum est. De Transilvaniae domina¹⁰ mirum quam varia

1 Gedrukt Epist., p. 828. aant.

2 Johann Joachim Russdorff; zie n^o. 1472, p. 156 n. 8; zie ook III n^o. 1203, p. 212.

3 Carlo Gonzaga, hertog van Mantua.

4 Ambrosio Spinola, veldheer in Spaanse dienst.

5 Carl'Emanuele, hertog van Savoye.

6 Spinola.

7 Urbanus VIII.

8 Gustaaf II Adolf.

9 Sigismund III (1587-1632, geb. 1566).

10 Catharina, zuster van Georg Wilhelm, de keurvorst van Brandenburg. Zij was de tweede vrouw van de in 1629 overleden vorst van Zevenburgen Gabriël Bethlen von Iktar (Bethlen Gabor, geb. 1580). In 1630 had zij afstand moeten doen ten gunste van Gabors broer Stephanus († 1648).

[p. 191]

nuntientur spargentibus aliis veneno interemtam, aliis nuptam nobili Gallo, Chalaisii¹ ejus, cui caput non ita dudum est cum abcisum fuit, fratri². Si verum est, quod mari huc adfertur, captum a Lonquio³ Fernambucum, id sane Arausionensi principi⁴ ad novos triumphos viam pandet.

Nos, ut semper, patriae bonisque bene optabimus in id maxime cum tuis vota nostra jungentes ut, si modo tuto id fieri potest, orbis Christianus aliquando ab intestinis armis conquiescat.

Vale, optime Camerari, cum tuis omnibus.

Lutetiae, postrid. Kalend. Maias 1630.

Tuus
H. Grotius.

1 Henri de Talleyrand, comte de Chalais, geb. 1599 en op 19 augustus 1626 onthoofd; vgl. III, p. 66 n. 11.

2 Dit moet Henri de Talleyrands jongere broer André († 1663) geweest zijn.

3 Zie n^o. 1494, p. 186 n. 7.

4 Frederik Hendrik.