Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 3

1219. 1628 februari 5. Aan Jan de Groot⁹.

Nihil magni in Gallia geritur, mi pater, quare argumentum a Venetis mutuabor, ubi res accidit non epistolis, sed Annalibus digna. Erat inter decem ejus

9 Gedrukt Epist., p. 803.

[p. 234]

reipublicae principes Zenius¹, vir magni animi, qui haud ita dudum coëgit, quod senatoribus licet, ducem² in leges jurare. Cum jurasset, ostendit, quae contra leges peccabantur ab ipso maxime et suis. Itaque impetravit, ut ducis filius cardinalis³ juberetur Roma in patriam venire, ubi episcopatum habebat; duos alteros filios, qui in sexaginta virum consessu erant, inde legum auctoritate expulit⁴. His peractis non multo post aggrediuntur eum sicarii et a caede quidem inhibiti sunt, sed digitos quosdam ei absciderunt multisque truculentissimis vulneribus petiverunt ipsi viscera. Domum reportatus mittit filios suos cum multis ministris, qui singuli singula vestimenta perfossa gladiis et sanguine stillantia populo omni inspectante in curiam deferrent ultionem flagitantes. Senatus indicibus impunitatem, praemium satis luculentum et jus unius captivorum e vinculis eximendi edicto proponunt. Paucis post diebus dux in senatum venit, ait nihil esse quod ultra inquiratur, cognitum sibi auctorem facinoris suo ipsius indicio. Eum esse filium suum⁵, e duobus illis senatoribus majorem natu, domo tum absentem, qui ad se scripsisset impatientem se contumeliae in familiam suam illatae ab inimico eas poenas petiisse. Quo comperto auctorem se esse ut promissa praemia augerentur ei, qui legirupam vivum aut mortuum in manus publicas attulisset: quid dicam?

Infelix, utcunque ferent ea facta nepotes⁶.

Tam generosae virtutis exempla patria nostra forte nunc quoque desiderat. Ego non possum non optime sperare de ea civitate, in qua caritas liberorum patriae respectu vincitur.

Hic Rupellae obsidium implet aures urbis et agger satis e voto procedens et contractae eodem Gallicae Hispanicaeque naves et horum operum non tam spectator quam censor Spinola⁷.

Puto me antehac scripsisse fratri, si non scripsi nunc tamen et ipsum ac vos omnes oro, ita ut, si quas nancisci potestis annotationes de his, quae ad Grollam⁸, quaeque ad novum e Rheno in Mosam transeuntem alveum⁹ gesta sunt, eorum me faciatis participem. Oravi idem affinem Reigersbergium¹⁰; quare quod alteri deerit, alteri supplebitis.

Comites Susanus et Roussyacus, Bulionii sororis sponsus, in carcere Bastiliano custoditi¹¹ metum cunctis protestantibus injiciunt rerum novarum multoque magis Mileterius¹² ex eodem carcere Tolosam missus supplicii, ut multi auguran-

1 Renier Zeno, een der drie voornaamsten van de Raad van tien, tussen wiens familie en die van de doge Corner een oude vete bestond.

2 Giovanni Corner (Cornaro) (1625-1629).

3 Frederico, bisschop van Bergamo.

4 Zie voor deze geschiedenis Le comte Daru, Histoire de la République de Venise. Bruxelles 1838, XXXII, p. 120.

5 Bij Daru was het de jongste zoon, Giorgio; hij was getroffen door het besluit, dat slechts twee zonen van de doge toegang tot de senaat hadden.

6 Vgl. Vergilius Aen. VI 823.

7 Zie n^o. 1218, p. 232 n. 9.

8 Vgl. n^o. 1200, p. 205 n. 12.

9 Het kanaal bij Venlo, Fossa Eugeniana of Fossa Sanctae Mariae geheten. Zie Dr. A.J. Veenendaal, De Fossa Eugeniana in Bijdragen voor de Geschiedenis der Nederlanden dl XI, afl. I, 's-Gravenhage 1956, Zie ook n^o. 1138.

10 Zie de brieven n^o. 1200 en 1218.

11 Zie n^o. 1215, p. 227 en ibid. noten 8. 9 en 10.

12 Théophile Brachet de la Milletière; zie II, p. 125, n. 2.

[p. 235]

tur, sumendi causa ob molitiones detectas indicio chartarum Montacutii¹, quem fiducia legationis confidentem facit.

Oro Deum ut patriae, tibi, matri², fratri, sorori³, conjugibus eorum ac liberis ea det, quae ad salutem sunt.

Lutetiae 5 Februarii 1628.

Hanc schedulam velim affini D. senatori Reigersbergio tradi.

Tibi obedientissimus filius
H. Grotius.

1 Zie n^o. 1200 p. 205 en n. 1 aldaar.

2 Aeltgen van Overschie.

3 Adriana.