|
| |
| |
| |
De droeve ende blyde wereld. Eerste deel.
Van een vreeselyck monster dat ten tyden van den keyser Marcus Aurelius ghesien is gheweest in Sicilien.
IN't jaer van seven hondert ende twintigh der fundacien van Roome, ende het twee-en-veertichste jaer des ouderdoms van Marco Aurelio Keyser, twee jaren voor dat hy over 't keyser-rijck possessie nam, den twintighsten dagh des maents Sextilis (dat heden gheseyt wort Augustus) ontrent het nedergaen der
| |
| |
Sonnen, is in't Coninckryck van Trynacria (dat nu Sicilia ghenaemt wort) in een Stadt Gelina ende nu Palermo gheheeten, een haven der Zee, gheschiet een groot wonder, seer peryculeus voor de gene die't als doen sagen, ende niet min verschrickelyck voor die't nu hooren. Synde dan die van Palermo op eenen Feest-dagh met grooter vreughde vierende, overmits hun Zee-Roovers teghens een leger van de Numidianen ghestreden, thien Schepen ghenomen, ende twee-en-dertigh in den gront gheschoten hadden, want in dien tyden waren sy onderlinghe seer wreede Vyanden, ende bethoonden door de quade wercken die sy malkanderen deden, de vergramde herten die sy onder hun droeghen. Ende alsoo het ghewoonlyck was, dat de Zee-Roovers t'ghene sy ter Zee roofden ende verkreghen, terstont aen t'naeste Landt dat onderlinghe deylden. Uyt de Schepen nu
| |
| |
aen Landt ghecomen zynde, hebben met groote blyschap ghedeylt t'gene sy met peryculeusen arbeyt gewonnen hadden. Hier was een saecke weerdigh om te aen-mercken, want goede ende quade herten hadden ghenoegh te doen hun hier in te becommeren. De goede waren seer lustigh in hun Victorie, ende de ghierighe in hun schatten. Daeromme behooren de menschen alsoo te beminnen, gelyck oft sy wel haestigh weder souden haten, ende alsoo te haten, als oft sy terstont weder souden lief hebben. Soo geboden de Regeerders van der Stadt dat al de Schepen ende Ryckdommen gheheel ongepaert souden blyven onder de Zee-Roovers ende Oorloogh Schepen: Ende dat overmits het onder de Eylanden een maniere was, datmen al dat ghenomen goet, gheheel moeste bewaren ten eynde van dien Oorloghe, oft tot het wederkeeren van den ouden voor-gaende
| |
| |
peyse. 'tWelck in der waerheyt een behoorelijcke Wet was: want dickwils blyven sware questien tusschen herde vyanden onvergeleken, niet soo zeer door de voorgaende oude vyantschappen als om dat sy de tegenwoordighe schaden niet en moghen wederboeten. Als nu al 'tvolck om te gaen eten, in hun huysen vertrocken was, (by somerschen tyde) soo isser seer onversiens door 'tmiddel der Stadt een eysselijck Monster ghecomen, van dry cubitus hooghe, met een ooghe: het hooft gheheel bedeckt met hayr, behalven zijn panne boven was kael: ten hadden gheen Ooren, maer een kleyn gaetjen daer't zijn gehoor door soude mogen hebben, het hadde twee kromme hoornen ghelijck een Geyte, zijnen rechten arm was langher dan zijnen slincken, de handen waren als Peerdevoeten, 'tHooft stont op de borste sonder Hals, sijn Schouderen blinckten als peck, sijn borst was heel ruygh, het
| |
| |
was ghelyck een mensche van aensichte, behalven in't midden van zijn voor-hooft haddet een ooghe, in syn neuse een venster, het was bedeckt van syn gordele nederwaerts, het wiert op eenen waghen (men weet niet van wat hout) met vier Wielen van twee Leeuwen in't voorgareel, ende van twee Beeren in de volghende touwen voort getrocken. Alsoo sat dit Monster op den Waghen in eenen coperen Ketel met twee hant-haven tot syn middel toe, daer door en moghtment niet sien dan tot syn middel opwaerts: het reedt gins en weer, dweers door de Stadt van poorte tot poorte, vierighe voncken over al van hem schietende: Het bracht alsulcke verschrickinghe in de Stadt, dat veel bevruchte Vrouwen voor haren tydt qualijck baerden: veel teedere weeckhertighe Ionckvrouwen voor doot ter aerden vielen, ende dat mannen en vrouwen, groot en kleyn, altesamen liepen naer
| |
| |
de Kercke van Jupiter, Mars, ende Febus aldaer hun stemmen uytbersteden tot in de Hemelen. Tot deser tyt waren alle dese Zee-Roovers in't Paleys van den Regeerder, genaemt Solinus, (alwaer sy alle haren schat ende roof gheberght hadden) by malcanderen waerschappende. Als nu dit Monster aldus het meeste deel der Stadt met synen Waghen, Leeuwen ende Beeren door-ghereden hadde, soo is't ghekomen voor de ghesloten Poorten des Paleys daer de Governeur ende Zee-Roovers in waren, ende heeft den eenen Leeuwe sijn een oore af-ghescheurt, ende daer mede aen de poorten dese letteren geschreven. R. A. S .P. I. P. welcke letteren een proeve waren om dat die de hoogh-verstandighe bedieden souden, want het inhout van dien was meerder dan de letteren. Ten lesten heeft een Tooveresse (die door haer consten seer gheacht was) de rechte bediedenis
| |
| |
van desen letteren verklaert, seggende: R. reddite, A. aliena, S. si vultis, P. propria, I. in pace, P. possidere::'twelck soo veel te segghen is: Gheeft den vreemden weder dat hun toecomt, by aldien ghy het uwe in vreden wilt besitten. Inder waerheyt soo waren de Zee-Roovers van alsulcken vreeselijcken gebodt wel verschrickt, ende de Vrouwe van sulcke uyt-legginghe seer ghepresen. Dit nu ghedaen sijnde, soo is't Monster terstont teghens den nacht ghetrocken op een seer hooghe steenrootse, ghenaemt Iamicia, ende heeft aldaer gebleven den tyt van dry daghen, sijn ooghe ghestadigh ter stadtwaert hebbende: alwaer de Leeuwen byster geluyt, ende de Beeren met het Monster, vervaerlijck\ eysselijck ghekrysch gaven. In al desen tyt en saghmen by de locht niet eenen Voghel, noch in de Velden eenighe Beesten, ende alle de menschen brachten hun Goden groote offerhanden
| |
| |
alsoo seere dat sy de aderen van hun handen ende voeten door-braken, stortende hun bloet, om hun Goden alsoo te moghen versoenen. Als nu dese dry daghen verleden waren, soo isser een sware duystere Wolcke verschenen, swaerlijcken donderende, ende eysselijcken blixemende, ende in der Stadt is alsoo grooten aertbevinge gheweest, dat daer veel Huysen ter neder ghevallen, ende niet min inwoonders ghestorven sijn: Ende dat noch meer is, soo isser seer haestigh een brandende strale ghecomen van der steenrootse daer't Monster op was, ende heeft het voorseyde Paleys, ende de Zee-Roovers met al hunnen schat ende goeden die aldaer ghebraght waren, ende noch daer en boven de steenen van den Paleyse te samen verbrant. Dese schade was soo seer groot, datter noch hier en boven meer dan twee duysent Huysen ter neder-vielen, ende wel thien-duysent menschen storven.
| |
| |
Den Keyser geboot datmen op die plaetse daer dit Monster op de steenrootse was, ter ghedenckenisse van dit wonderlijck werck, den Godt Iupiter eenen Tempel timmeren soude, welcken Tempele worde namaels van den Keyser Alexander (oorlogende teghens die van dit Coninckryck) tot een seer sterck Casteel ghemaeckt.
|
|
Auteursrechtvrij