Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 345]

[Wanneer men tusschen een schaar mannen treedt]

Wanneer men tusschen een schaar mannen treedt,
van jonge arbeiders, die daar staan als vlammen
zoo zuiver, die daar staan als hane-kammen
zoo onschuldig, waarvan geen een iets weet.
Wanneer men dan het brood dat men zelf eet,
het brood der kennis, breekt, ze omstaan als rammen
u, en dringen hun koppen gretig samen,
gij geeft het hun, zoodat een ieder vreet.

Wees dan voorzichtig, en houd uwe ziel
rein, en denk geen dwaze trotsche gedachten,
maar denk ze zuiver sterk als de Natuur.
Opdat gij rein zijt als het vlammenvuur,
dat daar vóór u, zoo zuiver in hun vachten,
de kennis graast die van uw lippen viel.