Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 283*]

[En langzaam schreed ik verder. En ik las]

En langzaam schreed ik verder. En ik las
de donkre lucht die was voor mijne oogen.
Oneind'ge teederheid had mij bewogen,
en ik voelde dat mijn lichaam genas.

En naast mijn wang, die in het duister was,
kwam op een zachten wiekslag aangevlogen
een geest van moed, en werd zacht in mijn pas,
en vroeg dat hij bij mij naar binnen moge.