Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 273*]

[In diepe somberheid van regendag]

In diepe somberheid van regendag,
terwijl ik wegschool diep binnen mijn huis,
heeft om mij heen de stem van God geklonken.
En, hopend uit mijn diepe droefheid, zag
ik naar den kant, vanwaar zijn stemgeruisch
kwam, en ik ben voor hem nedergezonken.
God, die den damp brengt van de winterkou,
zoodat het nevelgrauw de steenen kust,
brengt nu ook eindlijk in mijn geest de rust,
waarin ik zijn bestaan erkennen zou.
En in den dichten nevel, die zoo nauw
rondom mijn kamer staat, en deze kust
zoo eng weder om mij, word ik bewust
van wie zijn vlerken wijd daaruit ontvouw'.