Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 274*]

[In stilte des avonds is mij gekomen]

In stilte des avonds is mij gekomen,
terwijl ik in mijn stille kamer zat,
in mijn gevoel terug een groote schat,
die ik dacht dat voor goed mij was weggenomen.

Want wie ik zoo lang niet vernomen had,
de taal van mijn ziel heb ik weer vernomen,
en hare klaarheid, het waren geen droomen,
hoorde en zag ik voor mij weer, en bad,

dat zij voor goed nu om mij heen mocht blijven.