Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[De avond aâmt nu haar goudgroene licht]

De avond aâmt nu haar goudgroene licht,
waar ìs uw gezicht, waar ìs uw gezicht?
op aarde staat een altaar opgericht,
groenige takken branden rook en licht,
waar is uw gezicht, waar is uw gezicht?

[p. 42*]

 

De avond ademt om goudgroene boomen,

 

zult ge nu komen, zult ge nu komen,

 

het kopren mos brandt, aan hun groene toornen

 

en trenzen schudden al de waterstroomen,

 

zult ge nu niet komen, zult ge nu niet komen?

 

 

 

Groene ruiters gaan in draf,

 

rappe hoefklinkers, hoogten af,

 

avondhoogten. -

 

 

 

Groene jachtstoeten rijden op

 

zwaarbestamden heuveltop

 

in de hoogte.

 

 

 

Ze blazen daar hoog hun kopren klaroenen,

 

groene vaandels dragen baroenen,

 

staan allemaal in avondlicht,

 

blazen orkest naar het West gericht -

 

de wereld lavend

 

gaan zon en avond

 

dood, o dood - waar is uw gezicht? -

 

het wordt zoo donker onder de boomen,

 

zult ge nu komen, zult ge nu komen,

 

waar is uw gezicht?

 

 

 

De ruiters zijn naar huis gekomen

 

elk naar zijn slot in de oude boomen,

 

de nacht heeft hen in hun sloten gedekt,

 

de avond had haar niet gewekt.