De poësy van de geest en deugtryke juffrouw G. Gordon de Graeuw

[p. 290]

Ter gedagtenis van juffrouw Agatha Adriana Baak. Aan den Heer Johan Batenborg:

HOe gelukig in het kiesen,
't Stuyt geen Weedom in 't verliesen

Van een Kostelyken Steen:

Dees Agaat soo ryk in 't brallen
Uyt uw Trouw-ring korts gevallen.

Laat u t'hans de smert alleen.

Dog waar toe bedekt te spreken?
Daar gy t'effens zyt versteken

Van soo minsaame Egt-genoot:

In het beste van haar dagen,
Als een Roosjen, af-geslagen,

(In haar bloeyen) door de doot.

Die met soo gewenste Deugden
Was een Kroon uws Hoofts, en Vreugde;

Heldre Baak! die in den Nagt

Deser ydelheid dêe ligten
Ongesmukte Christen pligten:

Niet gepast met dwase pragt.

'K wil u maatig helpen treuren;
Daar Gods wil is goed te keuren,

Die haar vroeg ontbond van Zorg:

Want den strik der Aardse Trouwe,
Kon haar niet beneden houwe,

Om een hooger Baat en Borg.

Smert u dieplijk haar te missen;
Laat haar Zaal'ge Heugenisse

[p. 291]

 

In uw Ziel geteekent staan:

 

Nu het Lighaam zinkt in d'Aarde,

 

Blyft de Geest by God in waarde:

 

'T geen u ook voer opwaarts aan.