De poësy van de geest en deugtryke juffrouw G. Gordon de Graeuw

[Geboorts-vermaningen.]

Op myn Vaders Verjaardag den 20ste. November 1694.

MAlkand're Jaar op Jaar Geboorten te vermaanen,

Wort meer tot sleur van ydelheid;

Als Ernst, Godvrugtig aangeleid,

Hoewel dat, wel gebruykt, daar toe de weg kan baanen:
Te weten, als men denkt, en tot syn Naasten segt;

O Mensch! beschouw u als herbooren

(In Adam waar 't gy dog verlooren)

Uw Doop getuygt u dat, in Christus hebt gy regt:
In desen staan gelyk stok Ouden, met de Kind'ren;

Hoe zaalig is de Ziel die 't weet!

En op dien grond haar tyd besteet

Terwyl ons jaaren vast aanwassend al vermind'ren.
Gelyk 't ô Vader lief tot uwent is gestelt;

Gy ylt na 't Graf met groote schreeden,

(Die op uw nieuwen Jaardag heeden

Styf hondert weeken min dan tagtig jaren telt.
Ik wensch met diepen ernst de kragt van dees gedagten,

Dat gy uyt Godt herboren zyt;

Soo in uw ziel, dat sulks uw tyt

Doe vrolijk doorgaan in gelooven en verwagten:
Op dat gy 't lastige van uwen Ouderdom

Godvrugtig met gemak moogt dragen;

Verlangende om te zyn ontslagen

Van 't pak van 't vlees, hier op seg Elk; Heer Jesus kom!