De poësy van de geest en deugtryke juffrouw G. Gordon de Graeuw

Dank-offer aan den heere Fredrick van Dorp, Heere van Maasdam etc.
Voor syn H. Ed^ts. Beste uren my toe-gesonden.

DAnk' heb Godvrugtige Ziel; die ons den schoonen tyd
Die nimmer weder keert, en ons te los ontglydd'
Soo braf ten oirbaar brengt; en doet nu waarde schatten:
Die oversnellen, by de slippen weet te vatten:

Uw beste uren brengt geluckig op 't papier,

Versien met Bybels-stof, vervreemt van weitsen swier.

Soo blinkt uw Sang-nimph, schoon en zedig in ons oogen,
In een gewaad, geciert met Hemels glans, omtoogen:

Gy schaft eenen vollen dis tot zielen leckerny.

Maar 'k vraag my self en u hoe komt het dat gy my,

Onwaarde en onbekend, mee nood, en toe doet tasten,
Beneffens waardiger en onbekende Gasten?

Waar voor ik my aan uw beleeftheid schuldig ken:

Maar onvermogend tot het minste dank-loon ben.

Uw mildheid lykt de Son, die minnelijk haar stralen,
[S]oo wel op 't laag gewas, als hoog geboomt doet daalen:

Dies schoon uw Levens ligt al helt na 't ondergaan,

Uw Deugt klimpt op om hoog verr' boven Son en Maan.

[p. 230]

 

O dubbel Ed'le Geest! wiens glimp van Een en Staaten

 

De oogen niet verblind, maar kunt uw self ontlaten

 

In 't woelen van 't gewoel, dat steeds de ziel vermoeit;

 

En eermen 't voelt veelmaals te vast aan d'aarde boeit.

 

Soo smaakt uw ziel een rust en lust gedaalt van boven,

 

Die u den Schenker van dat goede steeds doet loven,

 

Want alles komt van Hem; wat straalen van syn ligt

 

Wy sien: dies zy voor al ook dat tot hem gerigt.

 

Soo dan Heer Frederyk, om met myn wens te sluyten;

 

Soo sal ik die als nu uyt grond des herten uytten;

 

Og! dat uw ernst en drift ons lang ten voorbeeld zy!

 

Verleer aan Oud en Jong onse ydeltuytery:

 

Soo strek Maasdam een Dam om hooge vloên te stutten!

 

Syn dienst zy staat, en Raad, en Land, en School ten nutten.

 

God Kroon uw braaven Ouderdom

 

Met Zegen, Heyl en Eer al om.