De poësy van de geest en deugtryke juffrouw G. Gordon de Graeuw

Een ander.

WAt vraagt een Christen waar de Hel

Der doemelingen plaats mag wesen?

Hy immers heeft geen Hel te vreesen.

Van God gebragt tot eeuwig Wel,

En vraagtmen waar den Hemel zy:

Waar toe op 't spoor van 't vlees te rennen?

Myn Hemel ('t geen ik rond bely,

Is God als mynen God te kennen.

Den Hemel dan is hier nog daar;

Maar in 't van God door-heldert Oordeel,

[p. 215]

 

Dat Gods getuyg'nis 't synen voordeel

 

Sig toe-past, als volkomen waar

 

Die niet gelooft daar tegens, draagt

 

In 't schuldig onvernoegt geweten

 

Een Hel, een Worm die altyd knaagt

 

Al poogt hy 't elkens te vergeten.