Reizen en avonturen van mijnheer Prikkebeen

Eene wonderbaarlijke en kluchtige historie

[p. 40]

XI. Hoe mijnheer Prikkebeen met al het scheepsvolk krijgertje speelt.

Och, die goeije Prikkebeen!
Hij wil vlugten, maar waarheen?
Rondom 't schip is alles zee,
Nergens is een veilge steê.
Rustloos, al rondom, rondom,
Rent hij op het vaartuig om.

En pas ziet dat Ursula,
Of zij.... wip! hem achterna.
Zoo vervolgt ze in breeden king
Vliegensvlug den vlugteling.
Rustloos, al rondom, rondom,
Rent zij ook op 't vaartuig om.

[p. 41]

 

 

Zelfs de korte dikke man

 

Loopt, zoo hard hij loopen kan,

 

Met vooruit gestoken buik

 

En verliest daarbij zijn pruik. -

 

Rustloos stappend.... bom, bom, bom!

 

Rent hij ook het dek zoo om.

 

 

 

 

Alle Turken, twee aan twee,

 

Loopen nu ook spoedig meê

 

In gedurig sneller vaart;

 

't Zweet druipt taplings uit hun baard. -

 

Rustloos, hijgend, stom en krom,

 

Rennen alle Turken om.

 

 

 

 

Ganzen, eenden, duif en kip,

 

Al 't gevogelte op het schip

 

Komt ook dra in rep en roer;

 

En met vreeselijk rumoer

 

Fladdren zij in digte drom

 

Om den mast al om en om.

[p. 42]

 

 

Schoenen, kousen, buis en hoed,

 

Vaten, tonnen, beddegoed,

 

Tafels, banken, mes en schaar,

 

Waterpot en kandelaar,

 

Kortom, wat maar is aan boord

 

Gaat meê in de maling voort.

 

 

 

 

Paard en koe en zwijn en os

 

Breken uit hun hokken los;

 

Hond en kat, de heele hoop

 

Gaat als razend op den loop;

 

Rustloos, al rondom, rondom,

 

Rennen ze op het vaartuig om.

[p. 43]

 

 

Zelfs uit scheepshol, reet en gat

 

Komt gekropen muis en rat;

 

Oud en jong en groot en kleen,

 

Dik en dun raakt op de been

 

En rent, onder dof gebrom,

 

Rusteloos op 't vaartuig om.

 

 

 

 

Prikkebeen en Ursel daar,

 

Dikkie en de Turkenschaar,

 

Vee, gereedschap, ieder ding

 

Komt in wilde slingering,

 

Tot in 't eind het schip zelf zwaait

 

En als dol in 't ronde draait.