Den hoonig-raat der psalm-dichten ofte Davids psalmen met d'andere lof-sangen

Den Lof-sang Zachariae. Luc. 1. vers. 68. &c.

OP 't hoogste zy gelooft de Heer,
Den God van Isr'el zy de eer;
Hy heeft sijn volk in nood, besocht,
Verlossingen te weeg gebrocht:
Een hoorn des heils ons op-gerecht,
In 't huis van David, sijnen knecht.
Gelijk hy lang te vooren,
Door sijner heiliger Propheeten mond,
Van 's weerelds aanvang, klaar en rond,
Gesprooken heeft, en al sijn volk doen hooren.

2 Dat ons zou werden toegebragt
Verlossing, uit ons' vyands magt,
En allen hand, die niet dan quaad
Ons dreigden, uit een bitt'ren haat:
Op dat hy dee barmhertigheid,
Voorheen den Vaad'ren toe-geseit.
Want hy gedenkt gestaadig
Aan sijn verbond, en hoog-geswooren eed,
Dien hy aan Vaader Abr'ham deed,
En onderhoud zulks heilig, en genaadig.

3 Dat wy verlost, en vry gestelt
Van 's vyands hand, en groot geweld,
Hem dienen souden, al den tijd,
Met een gemoed, van vrees bevrijd;
In een oprechte heiligheid,
Tot dat het leeven van ons scheid.
Gy, kindeken van seegen,
Zult van den alderhoog-

[fol. Dd6v]

sten zijn Propheet;
Want gy voor 's Heeren aansigt treed,
Een voor-boo, om te baanen sijne weegen.

4 Om sijnen volke klaar bescheid,
Te geeven, van hun saaligheid,
In een vergiff'nis van het quaad,
Daar elk voor God mee schuldig staat;
Door teedere barmhertigheid,
Die binnen in Gods herte leit,
Waar meede hy, van booven,
Ons heeft besocht, om met sijn sonne-schijn
Te lichten die in 't duister zijn,
En in de schaaduw van de dood verschooven.

5 Op dat hy, door sijn Godlik licht,
Genaadig onse voeten richt,
Om 't spoor des vreeden in te slaan,
En op den weg des heils te gaan.