Den hoonig-raat der psalm-dichten ofte Davids psalmen met d'andere lof-sangen

Den Cxlj. Psalm.

Ik roep u aan, wil Heer, my hooren,
Haast u genaadelijk tot my;
En als ik roep, zijt dan na-by,
Neem in uw gunst, mijn stem ter ooren.

2 Stel mijn gebed, u opgedraagen,
Als 't reuk-werk dat ten Heemel gaat;
d'Opheffing mijner handen, laat
Als 't aavond-offer u behaagen.

3 Behoe de deure mijner lippen,
Sett, Heer, een wacht voor mijnen mond,
Dat niets, het geen de ziele wond,
Daar onvoordachtig uit kom glippen.

4 Neig nooit mijn hert tot quaade saaken,
Om god-

[fol. Cc3r]

loos doen ter hand te slaan,
Met mans die onrecht werk bestaan;
Laat my hun lekkerny niet smaaken.

5 Laat liever een rechtvaardig mensche
Mijn feil bestraffen, en my slaan,
Sulks neem ik voor een weldaad aan,
Dat 's hoofden-ooli, die ik wensche.

Pause.

6 Die tuchting zal mijn hoofd niet breeken,
Maar is als balsem voor 't gemoed;
Ook zal ik, in hun teegenspoed,
Noch met gebeeden voor hen smeeken.

7 Ik heb hun richters vry, met vreeden,
Ter sijden van den rotz verschoont;
En hen hun ongelijk getoont,
Door soet', en aangenaame reeden.

8 Maar onse beend'ren: nu gebrooken,
Zijn aan den mond des grafs gegooit,
Als houd, dat langs den grond verstrooit,
Geklooft is, dat men 't op zal stooken.

9 Doch, Heer, ik hou op u mijn oogen;
Op u betrouw ik in 't verdriet;
O Heer, ontbloot mijn ziele niet
Van uw genaad', in meededoogen.

10 Bewaar my voor 't geweld der strikken,
Om my gespannen uit-geleit;
En voor den val-strik, my bereid
Van die slechs onrecht werk beschikken.

11 Dat godloos rot val self

[fol. Cc3v]

in 't gaaren,
En netten, die rondom my staan:
Wanneer my, het gevaar ontgaan,
Gods hoed', en voorsorg zal bewaaren.