Dichtwerken (deel 1 en 2)

Goe reis!

Waar vaart gij heen
gebekte vlerkenslagers
hoog in de locht
gedoken waar 'k u hooren
niet zien en mag?
Waar vaart ge, welgezinde
die schuifelt als
van blijdschap opgetogen?
Zoo donker is
de weg uws wilden varens
noch zon noch maan
het enkel stergesprietel

[p. 742]

 

wijst u den weg

 

Toch vaart gij zeker schijnend

 

waar gij naartoe

 

de vlugge vlerken reppend

 

de vlucht houdt! Ach

 

eens voer ik ook

 

nu zit ik vast

 

gestrafte korten tijd

 

eens vaar ik weer

 

waarheen zal God mij wijzen

 

zoo Hij u wijst

 

den weg van de eeuwigheden

 

der eeuwigheid.

 

Juli 1882(?)