Dichtwerken (deel 1 en 2)

Och, ware ik ...

Och, ware ik ongevoelig en

mijn herte een steen bedegen,

wanneer de boosheid bijten komt

van die mij toegenegen

en dankbaar wezen moesten! Ach!

't en is geen een verschenen,

of, was er een, hij verre weg

van hier is en verdwenen.

'n Ware ik maar gevoelig als

ik tranen zie en lijden,

bereid om al dat doenlijk is

te doen en hen te blijden

die, troostloos zijnde, zeggen: ‘Helpt:

u wille ik, al mijn leven,

bedanken!’ Neen, beloven is

een ander ding als geven!

[p. 689]

 

Ach, weze dan mijn herte zoo't

 

voor U moet zijn, o Vader,

 

die meer mij als ik immer mocht

 

verdienen, altegader

 

ontvangen liet; die vroolijk zijn

 

mij doet, mijn herte pramend;

 

en al te menig keeren mijne

 

ondankbaarheid beschamend!

 

25-5-'98