Dichtwerken (deel 1 en 2)

Zevende stonde

Tweede val

De vier heilige Evangelisten:

Hij ligt, door uwe schuld, o Lucifer, gevallen,
die, nijdig opgestaan, met honderd duizendtallen

der uwen, nedervielt voor Michaëls, ‘Wie is

Gods weêrga?’ in den poel der diepe duisternis!

- Gij stondt en wildet Hem, gekropen vóór uw' voeten,
eens, in de wildernis, met 's wereld eere groeten:

Hij brak uw' boosheid dan. Gij vluchttet. - Neêr nu ligt

in 't stof der aarden, ja, Zijn Godlijk aangezicht.

Verkondt het al die u als opperheer aanschouwen,
verkondt het, en verheugt, is 't mooglijk, uw' getrouwen:

[p. 637]

 

eer 't morgen dag is, heeft Hij u, in 't voorgeborcht,

 

geroofd de zielen, die gij in uw' strikken worgt.

 

- Van hier! - Gaat hangen Hem, en galgen, op de rotse,

 

en weet wie - Hij of gij - zal zegepralen, - trotse!