Dichtwerken (deel 1 en 2)(1949-1950)–Guido Gezelle– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 561] [p. 561] XII Wintermaand [pagina 563] [p. 563] Voor winter Beneên den schelf, in 't zonneken, daar heutelen te gaâr een' kooie bonte hinnekens, en koning Canteclaer. Het wordt allengskens winter, en de dagen zijn op niet gesmolten, zoo me' aan beider einde, en bij der ooge, ziet, 't Zijn scherpe naalden ijs alreê geschoten in de gracht, en sneeuw is over 't land alom gevallen, van den nacht. De zonne en is maar opgestaan, en weêr al wilt zij, west- genegen, na nen lach of twee, ten avonde en ten nest. Ze nikt en, eer de wolken heur een' wijksteê opendoen, zoo werpt zij naar de wereld nog nen langen zonnezoen. Het zonnelicht verzomert huis en schelf en schure en stal, één' spanne, op elken dag; en dan is 't winter overal. Beneên den schelf, aan 't borsten, in de middagzonne, staan, of liggen neêre en bakeren twaalf hinnen en een haan! 17-12-'96. Vorige Volgende