| |
| |
| |
Muggen
Wat hoore ik in de lucht,
een aardig liedtje malen,
't Is verre nu, 't is bij:
'k en wete 't waar besteden,
dat zingt mij achtertreden.
'k En zie geen masten, geen
noch mensch en is noch stake
nabij, maar hooren doe 'k
't En staan geen linden toch?
En, stonden er ook linden,
geen blomme eraan te vinden,
| |
| |
terwijl ge uw zakken vult.
Het zingt nochtans entwie
entwat, entwaar? Wat dingen,
of welke zangers zijn 't,
die hier Hosannah zingen?
Is wapendienst ..., is heden
te gâre in 't veld getreden,
en hoore ik hoe, van ver,
'k En wete 't; maar, de zonne,
aan 't overheerlijk blaken,
des oorlogs helder maken.
Maar neen, 't en nadert nu
geen krijgsvolk; op de schenen
en rijdt geen stalen wiel,
geen stoomgevaarte; henen
schijnt alles: wie dan is 't,
dien 'k zingen hoore? Om niet,
Geen nieuws en hoorde ik ooit,
zoo wonderlijk mij scheen,
en 't weten weerd, te wezen.
| |
| |
't Komt nader nog: 'k zie omme,
en ... die de trompe steken,
dat 't louter muggen zijn,
is me, eindelijk, gebleken;
die, volgende in mijn speur,
nu bijzen deur mijn haar.
mij mede, in uwe klanken,
en 't schoone, God bedanken!
|
|