Dichtwerken (deel 1 en 2)

[De geluw-groene weiden]

De geluw-groene weiden,

ze zien zoo afgemat,

zoo moê, van 't lange beiden

naar 't malsche zomerblad;

't en komt nog niet, te koud is

de zonne, en 't kranke jaar,

dat nauw drie maanden oud is,

't en weet van winteren maar!

[p. 79]

 

Laat verder eens de vlagen

 

van hier, en 's hemels wei

 

weêrom die blomme dragen,

 

die vonkelt in de mei;

 

dan zal de beemde, 'et laken

 

des ouden winters zaan

 

ontwenteld, herontwaken,

 

en 't gershof groene staan.

 

 

 

Geen vogel nu die vedelt,

 

geen vluggevinde bie;

 

het kreunt, het krijscht, het bedelt

 

al dat ik hoore en zie:

 

verleent, o Gij, die bronne

 

des levens zijt, dit jaar,

 

der weiden groene wonne

 

nog mensche en dier te gaar!

 

 

 

Moorseele, 18-3-1892