Dichtwerken (deel 1 en 2)(1949-1950)–Guido Gezelle– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 470] [p. 470] Weerom de vrije klok Bij de kloosterintrede van.... Weêrom de vrije klok geluwd, 't ivooren vingerblad bij volle grepen saamgeduwd en door malkaar gevat; weêrom den orgel stem gegeên, komt, antwoordt aan 't geschal, gij muur, gij vout, gij vloer beneên, gij kerke, kruis en al: want, God zij dank, daar zinder nog die, buigend voor het Kruis, niet buigen voor al 't vleibedrog van 's werelds dwaalgespuis; niet buigen als voor Hem alleen die alles buigen doet voor Zijnen wreeddoorboorden, neen, Zijn triomphanten voet. Daar zijnder nog die, Hem getrouw, en Hem ter liefden, gaan den weg van 't edel boetberouw, Zijn koninklijke baan; die gaan alwaar ge uw stappen niet en zet, ontaarde hoop van lastervolle dwazen, die 't aanbidden houdt te koop! - Vooruit, getrouwen, 't vaandel prijkt, de standaard, Christi Kruis! Wee hem die nu nog rugwaards kijkt of peist op land en huis! ‘Vexilla Regis prodeunt!’ Calvariewaards! Op! Op! [pagina 471] [p. 471] 'n Rust niet eer ge, uit herte en mond, roept: ‘Amen!’ van zijn top. Daar zijnder nog, - de wereld spot, - daar zijnder, in der daad, die zullen staan zoo lang als God Zijn standaard rechte staat! Weêrom dan vrij de klok geluwd, 't ivooren vingerblad gegrepen en omneêr geduwd en 't klankberd afgemat; de spanen op en neêr gereên, dat 't schett're van 't geschal, door kerk en choor, omhoog, beneên, door voute en vloer en al! 18-5-1859-62 Vorige Volgende