Dichtwerken (deel 1 en 2)

CXXXIV
Hector Berat

17 Junij 1889

Het voer voorbij als lichaamloos:

een schaduwe, een geschemel;

een Engel van verduldigheid,

een zielke voor den Hemel.

Het wist dat 't hier geen stede en was

voor hem om lange jaren

te leven, maar een tranendal,

om spoedig door te varen.

[p. 308]

 

En als het, 't elevatieklokske

 

in d'hand, den Priester diende,

 

zoo zuchtte 't: ‘Ons toekome Uw rijk!’

 

godvruchtig opwaards ziende.

 

 

 

En 't rijk des Heeren kwam in hem

 

zijn hert vol deugden bouwen,

 

en 't, vroeg geheiligd, laten vroeg

 

Gods Heiligheid aanschouwen!