Dichtwerken (deel 1 en 2)

XCIV
De moeder van Peter Benoit

14 Februarij 1885

Als 't eeuw'ge voor den mensch begint,
wat is er lest en best bezind,

o gij, die 's werelds eeren,

gemaaid hebt; gij, wiens naam, vermeld,
heel 't menschdom liep rondom gesneld,

zoo menig blijde keeren?

Ik stierf in vrede, hopende en
betrouwende, of 'k uw herte ken,

dat gij bestand waart tegen

des werelds dwang en dwingelandije,
des werelds gouden ketens, die

zoo lastig neerwaards wegen!

[p. 279]

 

Staat op, en volgt uw Moeder na,

 

van God begaafde zanger, ja,

 

onsterflijke, en laat hooren

 

uw stemme eens, en vergeet dat niet,

 

aan haar die zong uw wiegelied

 

in 's hemels blijde chooren!