Het veerhuis

[p. 71]

Lex poëtarum

De wijsheid veler boeken
waarmee ik heb verkeerd
in driftig borend zoeken,
het heeft mij nièts geleerd -
maar éénmaal was ik licht en vrij
bij lente op de lentewei;
dàt heeft mij zien geleerd.

De stoeten van de velen
waarlangs ik ben gegaan,
hun buigen of bevelen
het heeft mij nièts gedaan -
dat ik, bij wie mijn vragen zag,
zoo veilig weggeborgen lag,
dàt stak het licht mij aan.

Van 's werelds dwingend spreken,
dat in zijn eigenmin
Uw stilte wil verbreken
ontging mij steeds de zin -
maar dat ik in mijn tastend spel
het mischen van die verre wel,
dat ik zoo zielsvervoerend hoor
éénmaal gevangen houd - dáárvoor
zet ik mijn leven in!