Dichtwerken

[p. 208]

Een Kruis met Rozen.

Een kruis met rozen

Is 't menschenlot,

Is 't rijke leven,

Uw gave, o God!

Niet enkel rozen!

Geen kruis alleen;

De Liefde voegt ze

Getrouw bijeen.

Een kruis met rozen!

Och, vroom en goed,

Och leer het dragen

Met blijden moed.

[p. 209]

 

Ik weet de rozen,

 

Zij vallen af!

 

Het kruis nu, legt ge

 

Pas neer - aan 't graf.

 

 

 

Toch - welke uw gaarde

 

En treure uw huis -

 

Merk op de bloeme

 

Die blijft aan 't kruis.

 

 

 

En kweek nog dankbaar

 

Den kleensten knop,

 

En neem met liefde

 

Uw last weer op!

 

 

 

De bloeme lacht u,

 

O lach háár toe!

 

En vloek het kruise

 

Nooit, levensmoe.

 

 

 

Moog elke bloeme

 

Der aard vergaan,

 

De vrucht des Levens,

 

Die rijpt er aan.

Okt. 1859.