Wapenboeck ou armorial de 1334 à 1372. Deel 1. Poésies héraldiques
(1881)– Gelre (heraut)–
Auteursrechtvrij
[pagina 7]
| |
La Bataille de Staveren
| |
[pagina 8]
| |
Heer vander Merweende.
Den vierden zeldi dus verstaen:
Hi droech van kele duergaen,
Een faes van zilver, gebisanteert
Van goude; zo wast geblasineert.
Heer van Haemsteden.
Die viifte droech den scilt van goude,
Een leeu van keel, die ridder boude,
End in die borst een zilveriin rat;
Men vanten nye in waeldoen mat.
Heer van Asperen.
Die zeste heer droech den scilt
Van zilver, die hi voir hem hilt,
Van keel twee baren getinneert.
In dien dat ghiit te weten geert,
Een maerle, int hooft van den scilde,
Van sabel, droech die ridder milde.
Heer van Avelyns.
Die zevenste baenroots, wet voirwaer,
Droech den scilt van zilver claer,
Een leeu van kele rampant,
Van goude getandeert een rant.
Ga naar margenoot+ Heer Gheraert Mitten Baerde.
Den eersten zeldi dus verstaen:
Hi dede den roc van sabel aen,
| |
[pagina 9]
| |
Een hooft van zilver, twee staken van kele.
Men vint nu ziins geliic nijt vele.
Op elcke stake een sterre van goude
Van viif tacken, alst wesen zoude.
Heer Wouter van Mani.
Den andren zoud ic node vergeten,
Hi droech van goude, ic doet u weten,
Van sabel mit drien keperiin.
Aldus weet ghi die wapen siin.
Heer Willem van Naeldwyc.
Nu zeldi den derden horen:
Zint hi spien verguldiin sporen
Wart hi ten wapenen nije versaecht;
Hi heeft mit sinen live beiaecht
Dat men hem nader doot sal geven.
Hi droech van zilver in siin leven,
Een leeu van keel dair op gemaelt.
Hi heeftet mitten live betaelt.
Heer Dirc van Waelcourt.
Nu zal ic u den vierden nomen,
Den hooschen, trouwen enten vromen.
Hi droech van goude, dair in geset
Een aern van keel, ic wilt ghiit wet.
Hi had gesocht menich aventure,
Een barestele van lasure.
Gevoet, gebect was die aern
Van lasuer, ic noomt u gaern.
| |
[pagina 10]
| |
Heer Symoen van Teylinge.
Die viifte wapende hem van goude,
Een leeu van keel, alst wesen zoude,
Van zilver een baresteel,
Dit waren siin wapen al geheel.
Heer Jan Lusserulis.
Hoort den zesten ridder coen:
Hi droech den scilt beneden groen,
Een faes van goude, die ridder milde,
Tupperste van sinen scilde
Dat hi droech, den bin ic wiis,
Dat was een hooft van Gommelgiis.
Ga naar margenoot+ Heer Claes Oem.
Hoort den zevenden of ghi moocht:
Het was een ridder van grooter doocht,
Hi droech van zilver, al dair binnen,
Van keel twee baren al van tynnen,
Ende van lasuer, een rant
Getandeert, die hi aen hem bant.
Daer en bleven gheen baetsellere
Effem menich in al den here
Daer men meer scaden aen coes,
Dan doe men dees seven verloes.
Vint mense beter ende kanmense prisen,
Ende machment inder waerheit wisen
Op dat ridder ofte knecht
Volghen, zo houd ict over recht.
|