'k Wil rijmen wat ik bouw

Anoniem (1729)
Aan het eertijds nederig Rotterdamaant.

Wat wordt het eertijds stil en nederig Rotterdam
Een boom vol kwade vrucht, ontaard van zijnen stam!
Een hof vol ijdele pracht, een winkel vol gebreken,
Een spot van zede en tucht, een school vol linkse streken,
Een stempel van kwaê munt, een markt vol zotternij,
Een holle zee vol toegelaten dieverij,
Een vrijburg voor de roof van rijk gestolen raven,
Waarin de simp'le duif noch toevlucht vindt, noch haven.
Een droom van spel en klucht, een plaag van winkeliers,
Een kuf van boevenjacht, een nest vol bankroetiers,
Op 's evennaastes zweet gewoon te banketteren
En zich te pluimen met op roof geleende veren!

[p. 15]

 

Wat zijt ge, o Rotterdam, van uw gestel ontaard!

 

Waar deugd en kuisheid bloeiden, is nu een schrale haard;

15

Maar waar bedrog en leugen en dartelheid hoveren,

 

Daar rijst uw muur nu 't hoogst. Maar ach! Hoe droef wil 't keren,

 

Wanneer de roede van 't wraakroepend bloed en zweet

 

Eens komt te zwaaien als een vurige komeet

 

En Themis vierschaar houdt, die nu zit als verholen!

20

Zij zal haar juist getij wel vinden zonder dolen.